Δυο τρεις φορές από το '11 είχαμε γράψει στη Σταγόνα για ένα μέρος που η δενδροφύτευση βοά από μόνη της και είχαμε ζητήσει στην αρχή από τη Δημοτική Αρχή του Τζανή και κατόπιν του Βρεττάκου να πράξει το αυτονόητο.

 Είναι πολύ εύκολο ακόμα και άνθρωποι που δεν νιώθουν κάποια έλξη για το πράσινο να αντιληφθούν ότι κάτι λείπει από την Κανάρη, ότι το σωστό είναι να φυτευτούν σ'αυτό το διάζωμα δενδράκια και θάμνοι. 

Πριν τρία περίπου χρόνια κάποιος κ. Λούλης των γνωστών Μύλων Λούλη Κερατσινίου δώρισε στο δήμο αρκετά δενδράκια και θάμνους που σε συνεργασία με την υπηρεσία Πρασίνου του δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας τα φύτεψαν στ'αλήθεια. Δυο τρεις φορές έπεσε στην αντίληψή μας ένα συνεργείο του Δήμου που τα πότιζε στ'αλήθεια, αλλά φαίνεται ότι αυτό ήταν όλο κι όλο μιας και την επόμενη χρονιά όλα τα νεοφυτευμένα των Μύλων μαράθηκαν και στη συνέχεια ξεράθηκαν. Δίχως περιποίηση, συστηματική φροντίδα και ειδική σε κάποιες περιπτώσεις όπως αυτή της Κανάρη και προφανώς και πότισμα τα δένδρα ως γνωστόν ακόμα και στα παιδιά, πεθαίνουν. 

Και πρόσφατα και με αφορμή την ανακατασκευή ενός τμήματος της Κανάρη που συνδέεται με το Καστράκι και την ασφαλτόστρωσή της, η υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου φύτεψε για τρίτη φορά σ'αυτό το δρόμο καμιά πενηνταριά νέα δενδράκια, που, το ξαναλέμε γιατί παίζει το ρόλο της πρώτης εντύπωσης, είναι μία από τις εισόδους της πόλης. Προφανώς πρόκειται για μία καλή κίνηση και μια μικρή χαρά την αισθανθήκαμε. Αν όμως κι αυτά μαραθούν τότε η Δημοτική μας Αρχή δυστυχώς θα'ναι δήθεν οικολογική και σύμφωνα με το γνωστό απόφθεγμα, όχι σοφή. 

Και μία μικρή μικρή παρανυχίδα. Ένα από τα ξηραμένα δένδρα του Λούλη δεν είχε ξεριζωθεί (αυτό στα αριστερά που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα). Φύτεψαν λοιπόν οι δικοί μας τα νέα δενδράκια και άντε τώρα να βρεις εσύ το λόγο που δεν ξερίζωσαν το τελειωμένο ώστε να φυτέψουν στη θέση του ένα νέο.

Το να ελέγχονται οι εργαζόμενοι για την δουλειά που τους αναθέτουν μόνο καλό μπορεί να κάνει, αρκεί οι ελεγκτές να κάνουν καλά τη δουλειά τους για να διορθώνεται ότι στραβό ή ελλειμματικό έχει γίνει. Αν τώρα υπάρχουν προϊστάμενοι και πολιτικοί υπεύθυνοι που διαφωνούν με τον έλεγχο δε θα πρέπει να το δηλώνουν ευθαρσώς και επωνύμως, για να ξέρουν δηλαδή και οι υπόλοιποι που συμφωνούν τι να κάνουν; 

Επ' ευκαιρία ας αναφέρουμε για μια ακόμα φορά, αυτό που όποιος κάνει μία βόλτα στη Δραπετσώνα θα το διαπιστώσει δίχως καμία σκέψη. Πρόκειται πια για μία πόλη των κομμένων δένδρων που συν τω χρόνω όλο και αυξάνονται. Πέρα από αυτό υπάρχουν πολλά ελεύθερα κομμάτια γης που με ένα πρόχειρο υπολογισμό που έχουμε κάνει προσφέρονται να φυτευτούν σ'αυτά τουλάχιστον 1000 δένδρα.

Μια σοβαρή υπηρεσίας Πρασίνου θα μπορούσε επί ένα χρόνο να περπατήσει συστηματικά την πόλη, να σημειώσει τους χώρους που θα μπορούσαν να φυτευτούν δένδρα και θάμνοι, να υπολογίσει που θα μπορεί να κατασκευαστεί κι ένα καλό ποτιστικό σύστημα και τα επόμενα χρόνια να φυτεύει ας πούμε 350 δένδρα κάθε χρονιά. Ένα θέμα θα'ναι και το τί δένδρα. Πάγια αρχή μας είναι η επιλογή της ποικιλίας σε όλα τα πεδία διότι θεωρούμε ότι αποτελεί μία όμορφη δύναμη που κάνει καλό.

Ίσως, αν ένα περίπου τέτοιο σχέδιο το υιοθετούσε σύσσωμη η αντιπολίτευση, η δημ. αρχή να πιεζόταν και να επέλεγε μια τέτοια δράση, που ακόμα κι αν δεν θα'χε άμεσα εκλογική ανταπόδοση, σίγουρα θα την ευγνωμονήσουν στο μέλλον πολλά από τα σημερινά παιδιά, στο μέλλον που η περιβαλλοντική κρίση θα το σαρώσει αν δεν δουλέψουμε από τώρα για την αντιμετώπισή της. 

Προφανώς το ίδιο ισχύει και για το Κερατσίνι αλλά και για τους περισσότερους δήμους της χώρας που δεν διακρίνονται ιδιαίτερα για τις επιδόσεις στο πράσινο και δυστυχώς σ'αυτό που έχουν σουξέ είναι οι επιδόσεις τους στο τσιμέντο.