Τα 21 δροσερά αποσπάσματα, αναλυτικά

1ο) Από το βιβλίο "Ιστορίες του κ. Κόυνερ" του Μπέρτολ Μπρέχτ, από τον Τρύφωνα Μπεκετιάδη.

2ο) Από το βιβλίο "Ζωολογία" του Μίλος Ματσόουρεκ, από την Στέλλα Περού.

3ο) Από το βιβλίο "Χαμένο παιδί", του Ίαν Μακ Γιούαν, από τη Φανή Αγριμάκη.

4ο) Από το βιβλίο "Η Πιάτσα" του Εμμανουήλ Παπαζαχαρίου, από τον Γιώργο Πανταζόπουλο. 

5ο) Από το βιβλίο "Η γραμμή του ορίζοντος" του Χρήστου Βακαλόπουλου, από την Αγάπη Ασημάκη

6ο) Από το βιβλίο " Το πάθος χιλιάδες φορές της Ζυράννας Ζατέλης, από τη Ράνια Ροκιά.

7ο) Από το βιβλίο " Ανοιχτή επιστολή στον Μέγα Αλέξανδρο" του Πιέρ Μπριάν, από τον Φάνη Αναβάλογλου.

8ο) Από το βιβλίο "ΝΕΦΕΛΗ" της Σαββίδου Ιωάννας, από την Βικτωρία Σαραλιώτου.

9ο) Από το βιβλίο "Η δίκη του Σωκράτη" του Ι.Φ Στόοουν, από το Σάκη Σιδηρόπουλο. 

10ο) Από το βιβλίο "Τρώγοντας ζώα" του Τζόνοθαν Σάφραν Φόελ, από την Φωτεινή Κ.

11ο) Από το βιβλίο "Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι" από την Μάρω Ζερβουδάκη.

12ο) Από το βιβλίο "Που ήσασταν όλοι" του Πάολο ντι Πάολο, από τον Κώστα Ρούντο.

13ο) Από το βιβλίο "Τα φώτα στο βάθος" της Niemands Rose, από την Τατιάνα Τύρου.

14ο) Από το βιβλίο "Στα Άκρα" του Γιώργου Τσιρίδη, από τον Οδυσσέα.

15ο) Από το βιβλίο "Μαύρα μάτια, ο Μ.Βαμβακάρης και η Συριανή κοινωνία" του Μάνου Ελευθερίου, από την Καίτη Καλαϊτζή.

16ο) Από το βιβλίο "Οι Αντιγόνες" του Τζόρτζ Στάινερ, από τον Λάκη Ιγνατιάδη.

17ο) Από το βιβλίο "Διχασμός κι εξιλέωση" του Βασίλη Καραποστόλη, από τη Βαρβάρα Τσιδεμιάδου.

18ο) Από το βιβλίο "Περί ευθυμίας" του Πλούταρχου, από τον Γιάννη Κυπαρίσση.

19ο) Από το βιβλίο "Να ζεις, ν'αγαπάς, να μαθαίνεις" του Λέο Μπουσκάλια, από την Μαρία Μποζινάκη.

20ο) Από το βιβλίο "Η χώρα όπως είναι" του Ρίτσαρντ Φόρντ, από τον Αλέξη Τσίπρα (απλή συνωνυμία).

21ο)Από το βιβλίο "Το Χαστουκόδενδρο" του Άρη Μαραγκόπουλου από την Ελένη Λαούρδα.

 Ευκαιρία είναι να ξαναπούμε για την πίστη που τρέφουμε προς τα βιβλία, και γενικότερα προς την τέχνη και τα γράμματα. Που φυσικά δεν είναι απεριόριστη, τυφλή και δεν είναι και μονόπλευρη. Πιστεύουμε όμως πως για πολλούς είναι κάτι σαν τροφή. Από τη στιγμή της παραγωγής τους μέχρι της επαφής τους με το κοινό, όλος αυτός ο κόσμος είναι παράγοντας ακόμα και επιβίωσης. Για αρκετούς, που δηλώνουν ότι απήλαυσαν το τάδε έργο, προφανώς είναι και κάτι περισσότερο. Επίσης, το ότι αντέχουν μέσα στις χιλιετίες και καταλαμβάνουν μια ξεχωριστή θέση σε όλους τους πολιτισμούς, μάλλον θα έχει να κάνει με το φως που καταφέρνουν να ρίχνουν στους πυρήνες του ανθρώπου και στους δεσμούς του με τους άλλους. Πως;  

 Βοηθώντας το διάλογο ανάμεσα στα δικά μας βιώματα και τις σκέψεις και των άλλων, ανάμεσα στη ζωή μας και στον κόσμο. Στον κόσμο, όχι μόνο αυτόν που υπάρχει, αλλά και σ’αυτόν που εν δυνάμει μπορεί να γεννηθεί, αφού πριν προκληθούν κάποιες  ανεπαίσθητες ή και μεγάλες καμιά φορά, αλλαγές στον κάθε αναγνώστη, στον κάθε θεατή και χρήστη. Αυτά πιστεύουμε όταν είμαστε στα πάνω μας. Και όταν είμαστε στα κάτω μας, μιλάμε για εκείνα τα σκοτάδια που τυλίγουν πάλι ανθρώπους και εκπορεύονται από μιαν άλλη πνευματική δράση, ή ακόμα και για την όξυνση της αυταρέσκειάς μας που καταφέρνουν να προκαλέσουν διαφορετικής ποιότητας πνευματικά προϊόντα που δρουν και ως αναισθητικά.