Η διαφορά βγάζει μάτι και το αποτέλεσμα έχει να κάνει με τον αγοροφοβικό/ψηφοθηρικό, πρόχειρο και ανέμπνευστο τρόπο που αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το ορυχείο "χρυσού" της η δημοτική αρχή του Δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας και πόσο ανοιχτόμυαλα και εμπνευσμένα κινήθηκε η Περιφέρεια Αττικής σε συνεργασία με το ίδρυμα Νιάρχου και τις δημοτικές αρχές Καλλιθέας και Μοσχάτου.
Για άλλη μια φορά πάντως γίνεται φανερό πως συχνά οι συνέπειες μιας ταξικής διαφοράς, στην περίπτωσή μας ανάμεσα στον Δυτικό Πειραιά και τον Νοτιοανατολικό, είναι αποτέλεσμα και των χειρισμών που κάνουν όχι μόνο οι εκπρόσωποι της ισχυρής ομάδας της ταξικής διαφοράς, αλλά και της ασθενέστερης. Έτσι, εκτός απροόπτου, αναμένεται το αποτέλεσμα στα επόμενα χρόνια να μεγαλώσει τη διαφορά ποιότητας ζωής υπέρ των κατοίκων του Νοτιοανατολικού Πειραιά σε σχέση με την ποιότητα ζωής των κατοίκων του Δυτικού Πειραιά. Κι αυτό δεν ήταν αναπόφευκτο. Δυστυχώς βάλανε το χεράκι τους και οι αντιπρόσωποί μας.
Με όσα λοιπόν προσδοκούσα και καταλαβαίνω, η απάντηση είναι, ναι, ζηλεύω.
Πατώντας lifo.gr θα σας εμφανιστεί το άρθρο του Γιάννη Πανταζόπουλου "Το νέο πρόσωπο του Φαληρικού Όρμου".
Σχόλια
έχεις δίκιο για όλον αυτόν τον δρόμο, ιδιαίτερα μάλιστα στο κομμάτι κοντά στην ΕΥΔΑΠ και κάτω από τη ΔΕΗ που τα βρίσκω κι εγώ πολύ επικίνδυνα και τα αποφεύγω με κάθε τρόπο. Ακόμα κι η κατάληξη του δρόμου στην ιχθυόσκαλα είναι ελλιπής και ανόητη, ενώ θα ήταν πολύ εύκολο να γίνει λειτουργική.
Δυστυχώς, όταν αποφασίστηκε να γίνει ο δρόμος υπόγειος (με σφοδρές πιέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης για να μην χωριστεί η πόλη στα δύο), αυτό έγινε και πάλι με κριτήριο τις ανάγκες των βιομηχανιών (κυρίως την ΔΕΗ αλλά και Λιπάσματα, ΑΓΕΤ κτλ).
Αυτό θα γίνεται ΠΑΝΤΑ στην περιοχή μας για όσο δεν καταρτίζεται και εφαρμόζεται μια πολεοδομική μελέτη και ένα ρυθμιστικό σχέδιο που να καθορίζει όρους δόμησης και δρόμους, πλατείες, πάρκα (ακόμα και μητροπολιτικό) και λειτουργίες πόλης.
Κοντά στην Όιλ Ουάν που έγινε, την επαπειλούμενη Κοσκο που ενδέχεται από μέρα σε μέρα να γίνει, την Λαφάρτζ που καιροφυλακτεί, την ΕΛΠΕ-πρώην ΒΡ- που κανείς δεν ξέρει τι θα απογίνει αύριο, πρέπει να προσθέσουμε και τον δρόμο αυτόν.
Στον δρόμο αυτό είχε προχωρήσει ο δήμος σταθερά την (περίπου) εικοσαετία 1991-2008. Κατόπιν άρχισαν καθυστερήσεις (2009-2014) και την τελευταία τετραετία ήρθε η συνολική απόρριψη (νομίζω από άγνοια και υπερβολική δόση αριστερισμού) του μόνου σχεδίου που μπορεί να σώσει την περιοχή.
Κάθε μέρα που περνά χωρίς πολεοδόμηση (επαναλαμβάνω ότι και το μητροπολιτικό πάρκο 200 ή 400 στρεμμάτων είναι μέρος της) και χωρίς τον καθορισμό των ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ όρων χρήσης γης και χάραξης δρόμων, πλατειών κτλ. δημιουργεί κινδύνους για περαιτέρω υποβάθμιση της πόλης. Πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί όπου το αφήσαμε.
Εκείνο που θέλω να πω εδώ (άσχετο με το θέμα) άλλα με αφορμή οτι παρενέβης με σχόλιο και είσαι υποψήφιος για δήμαρχος είναι το εξής.
Τα τούνελ της περιφερειακής απο λιμάνι που περνάνε κάτω απο τα λιπάσματα έχουν μετατραπεί σε καρμανιόλα. Λόγο ανάποδων στροφών που έχουν και ελλιπούς φωτισμού.
Εκεί που έχασε την ζωή του ο σκηνοθέτης Αγγελόπουλος σκοτώθηκαν πριν 20 μέρες δυο νέα παιδιά, το ένα κόρη ενός παλιού μου φίλου, το κορίτσι ήταν 18 χρόνον και το αγόρι 21.
Τι θα γίνει με αυτή την κατάσταση; θα αλλάξει η φήμη της Δραπετσώνας και απο Δραπετσώνα του αγώνα για καλύτερη ζωή θα γίνει Δραπετσώνα του θανάτου;.
ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ τωρα.
Πρωτοβουλία Αγώνα για Ενιαίο Αλσος
http://eniaioalsos.blogspot.com/
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.