Στοιχεία: Διαγώνια από το σταθμό, απέναντι από την Πύλη Ε2 του λιμανιού και πάνω από το food n’coffee BID βρίσκεται το στέκι της Θύρας 7. Πριν τρία τέσσερα χρόνια περίπου νοίκιασαν κάτι γαυράκια, κατά πάσα πιθανότητα από τα Καμίνια, αυτό το διαμέρισμα, το έβαψαν κόκκινο βαθύ, ζωγράφισαν και τα εμβλήματά τους και τα καλοκαίρια έβγαιναν γεμάτα χαρά στο μπαλκόνι και που και που φώναζαν διάφορα συνθήματα της εξέδρας. Το τελευταίο χρόνο δεν τους έχει πάρει το μάτι μας. Μάλλον το έχουν ξενοικιάσει.
1η Απορία: Ποια μύγα τσίμπησε ξαφνικά τα καλόπαιδα και ήρθαν στη Δραπετσώνα για να βάλουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στο σταθμό του ΟΣΕ;
Υπόθεση εργασίας: Από ποιανού το μυαλό δε θα περάσει άραγε, ότι κάποια σχέση θα πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στην αναγραφή του «ΟΣΦΠ» και των άλλων συνθημάτων και την προσωρινή κράτηση που ζήτησε στις αρχές του Σεπτέμβρη ο εισαγγελέας Σταμάτης Δασκαλόπουλος για τον πρόεδρο του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη, συνοδευόμενη μάλιστα με παραπεμπτική πρόταση σε δίκη προς το Συμβούλιο Εφετών; Με άλλα λόγια, ο εισαγγελέας ζήτησε να παραπεμφθεί σε δίκη ο Μαρινάκης και οι συγκατηγορούμενοί του στην υπόθεση κακουργηματικών πράξεων που αφορούν τη δράση εγκληματικής οργάνωσης στην υπόθεση στημένων αγώνων.
Όπως και κάποια σχέση με τη δίωξη δε θα έχει και το σύνθημα «κάτω τα χέρια από τον Ολυμπιακό» που ακούστηκε την Κυριακή στο Καραϊσκάκη;
Εντάξει, δεν είναι δα και η πρώτη φορά στην χώρα μας που μικρές και μεγάλες ομάδες χρησιμοποιούνται ως ασπίδες σε υποθέσεις που έχουν οι πρόεδροί τους προβλήματα με τη δικαιοσύνη.
Σχόλιο: Αυτό τo φαινόμενo του Μπερλουσκονισμού ( πολιτική+ποδόσφαιρο+ΜΜΕ+ πολλή χρήμα), που δεν το γουστάρουμε καθόλου, παρουσιάζει έξαρση σε χώρες του Ευρωπαϊκού νότου. Υπάρχει ερμηνεία;
Η λερναία ύδρα: Απ’ότι καταλάβαμε ο Κοντονής με τη βοήθεια της FIFA πρέπει να στρίμωξε στη γωνιά τους "παραγκίτες" της ΕΠΟ, τόσο στο ζήτημα των δικαστών για τις αθλητικές υποθέσεις, ορίζοντας της τακτικής δικαιοσύνης, όσο και στην επιλογή των διαιτητών, με τον ορισμό επιδιαιτητή. Τι μένει; Οι εκλογές της ΕΠΟ, που απ’ότι φαίνεται τελικά δε θα περάσει των νυν, παρόλο που αν και είναι άγρια στριμωγμένοι εξακολουθούν να βυσσοδομούν. Όμως φαίνεται ότι αμέτρητα είναι τα ποδάρια που έχει ο διάβολος. Να ένα απ’αυτά, με λίγα λόγια για τους αδαείς: Μόνο έναν διεθνή διαιτητή έχουμε, τον καλό κι έμπειρο κ. Σιδηρόπουλο, που το Σάββατο σφύριξε τον αγώνα Λεβαδειακού – Παναθηναϊκού 0-3. Ο παρατηρητής του αγώνα κ. Γιανναδάκης βαθμολόγησε αρνητικά τον Σιδηρόπουλο, πράμα που σημαίνει πως παραπέμπεται για ποινή δύο ή τριών αγωνιστικών. Αν του επιβληθεί αυτή η ποινή, τότε δε γίνεται να είναι υποψήφιος για το ματς της 6ης αγωνιστικής μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού. Νομίζω ότι το μήνυμα που στάλθηκε είναι και παχύσαρκο και σαφές. Ότι και να κάνετε δεν κωλώνουμε, πάρτε το είδηση, «εμείς» εξακολουθούμε και κάνουμε κουμάντο.
Κλείνουμε την αναφορά στα ποδοσφαιρικά, ελπίζοντας φέτος να μας προκύψει ένα όσο γίνεται πιο καθαρό πρωτάθλημα. Κι αυτό θα φανεί από το αν σιγά σιγά το πρωτάθλημα της σούπερ λιγκ αποκτήσει ενδιαφέρον και τα ματς αρχίσουν να μαζεύουν όλο και περισσότερους φιλάθλους. Σε μια χώρα όμως που δεν έχει αίσθηση του μέτρου και την διατρέχει η νοοτροπία της μη τήρησης των συμφωνηθέντων κανόνων από όλους όσους συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι, υπάρχει βέβαια, κι ένας παράπλευρος κίνδυνος. Να αρχίσουν οι άλλοι διεκδικητές να συμπεριφέρονται απαίσια, όπως έκανε τόσα χρόνια ο Ολυμπιακός και κατάντησε η πιο απεχθής ομάδα στην Ελλάδα, αυτή που κάποτε ήταν η πιο αγαπημένη. Αλλά η τήρηση των κανόνων ση φάση αυτή εξαρτάται βασικά από την πολιτική ηγεσία, μα δυστυχώς ελάχιστα και από τους φιλάθλους μας που γαλουχημένοι χρόνια και χρόνια με την νοοτροπία να κερδίζει η ομάδα τους με όλα τα μέσα, είναι επιρρεπείς στο να επικροτούν του κόσμου τις αθλιότητες.
Σενάριο: Μια μαύρη αμαξάρα με φιμέ τζάμια εμφανίζεται στην λεωφόρο δίπλα στο λιμάνι, την επονομαζόμενη Ανδρέα Παπανδρέου. Κάνοντας ζουμ ο φακός εστιάζει στον τύπο που κάθεται στο πίσω κάθισμα. Είναι μια γνωστή συμπαθητική και ελαφρώς αλλοπαρμένη φυσιογνωμία.
Γυρίζοντας ελαφρά το κεφάλι του προς τα δεξιά, πέφτει το μάτι του στα γραμμένα συνθήματα στον σταθμό του ΟΣΕ. Αμέσως και ψιθυρίζοντας «Θρύλε θέε μου Ολυμπιακέ μου», χαμογελάει ευτυχισμένος Είμαστε και θα είμαστε πρώτοι και είμαστε πανταχού παρόντες και τα πάντα πληρούντες, φαίνεται να σκέφτεται κι αμέσως αρχίζει να διαγράφεται στο πρόσωπό του το τέλειο χαμόγελο της αυτοϊκανοποίησης.
Επόμενο πλάνο, μεσαίο, μέσα στην αμαξάρα: Ο οδηγός, που φοράει στολή ερυθρόλευκη, γυρίζει και του λέει: «Είδατε κύριε δήμαρχε, δεν παιζόμαστε…δικός μας είναι ο σταθμός…του δήμου δηλαδή και γιατί να μην γράφουμε πάνω του ότι θέλουμε κι αγαπάμε; ».
Πληροφορία: Όντως, ο οδηγός είναι σωστός. Εδώ και χρόνια τον σταθμό τον είχε νοικιάσει από τον ΟΣΕ ( ή κάποια θυγατρική του) ο δήμος Πειραιά και τις γραμμές του τρένου ο δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας. Ο δήμος Πειραιά χρησιμοποιεί μόνο τον προαύλιο χώρο του σταθμού ως αποθήκη, αφήνοντας το κτίριο να ερειπώνεται. Αν θυμόμαστε καλά, τρεις εκδηλώσεις όλες και όλες έχουν γίνει τα τελευταία πέντε χρόνια και οι τρεις επί Μιχαλολιάκου. Όσο για τις γραμμές, διάφοροι συμπολίτες μας τις έχουν μετατρέψει σε μια μίνι χωματερή, παράνομη κι αυτή. Αλλά το θέμα αυτό θα το θίξουμε σε ένα άλλο άρθρο μας.
Επόμενο πλάνο: Ο δήμαρχος ξαφνικά θυμάται ότι είναι Δήμαρχος και παίρνει ανάποδες. Και απευθυνόμενος στον οδηγό του λέει: «Δεν είναι έτσι Χριστόφορε παιδί μου, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ρύπανση… φθορά δημοτικής περιουσίας και δεν συμμαζεύεται. Μόλις γυρίσουμε θα πιάσω τον Ευάγγελο και θα του πω να στείλει αμέσως ένα συνεργείο να καθαρίσει το σταθμό. Και μάλιστα θα του ζητήσω να τους επιβλέψει... όχι παίζουμε. Άσε που μπορεί κάποιος να αρχίσει να τρέχει στα δικαστήρια τα άμυαλα παιδιά της Θύρας 7, διότι θέλουμε δε θέλουμε στην Ευρώπη ανήκουμε Χριστόφορε, όπου είναι νόμος το γνωστό «ο ρυπαίνων πληρώνει». Ο φακός απομακρύνεται αργά από τον δήμαρχο κι εστιάζει στο σβέρκο του Χριστόφορου, καθώς ακούγεται σιγά η φωνή του « Μάλιστα κύριε δήμαρχε, έχετε δίκαιο…συγγνώμη, παρασύρθηκα. Να σας πω όμως κάτι που μπορεί να σας φανεί και χαζό. Αν ισχύει αυτό το πως το είπατε, ο... ρυπαίνων πληρώνει, τότε υπάρχει καμιά απόδειξη ότι τα συνθήματα τα έγραψαν τα δικά μας παιδιά; Γιατί να το κάνουν άλλωστε σε μια περιοχή που κανείς δεν αμφισβητεί ότι εμείς είμαστε οι περισσότεροι; Μήπως, λέω μήπως, τα έγραψαν τα καθίκια οι εχθροί μας για να μας μπλέξουν;». Για λίγο μια απόκοσμη σιωπή, μετά απο μακρυά ακούγεται ένα βαπόρι που σφυρίζει....και μια νταλίκα δίπλα τους κορνάρει. Ο φακός εν τω μεταξύ γυρίζει αργά στον δήμαρχο που έχει μένει κάγκελο. Και ύστερα μια δημαρχιακή φωνή οφ να μονολογεί : Θέ μου μεγαλοδύναμε που έμπλεξα….ξέρεις θεούλη μου πόσο δύσκολο είναι να σε περιτριγυρίζουν αυτοί οι βασιλικότεροι - να σκεφτείς πως κάποιοι απ'αυτούς είναι ικανοί να υποστηρίξουν πως το ΟΣΦΠ στον τοίχο του σταθμού πρόκειται για εικαστική παρέμβαση - να είσαι Ολυμπιακός ως το μεδούλι, δήμαρχος μιας μεγάλης πόλης που από την χούντα και μετά δεν έχει βγάλει ούτε ένα δήμαρχο της προκοπής που να έχει λάμψει έστω σαν κεράκι της λαμπρής και ως κερασάκι να έχει και μητροπολίτη τον Ναφθαλείμ; Υπάρχουν κάποιες στιγμές που μου έρχεται να τα βροντήξω όλα και να φύγω…Άχ βρε Ευάγγελε που με έμπλεξες, εμένα έναν κοσμοπολίτη… καλά τα μεγαλεία και τα δημαρχιλίκια δεν λέω, αλλά...
Ανταπόκριση του απεσταλμένου μας: Την Πέμπτη 15.9 στο πλαίσιο των αγώνων των ομίλων Γιουρόπα Λινγκ, ο Ολυμπιακός νίκησε στη Βέρνη σε γήπεδο με συνθετικό χλοοτάπητα και με μια άψογη διαιτησία, την Γιουνγκ Μπόις με 1-0.Το γκολ το πέτυχε ο Καμπιάσο στο 42΄.
2η Απορία: Αυτό που δε μπορούμε να καταλάβουμε είναι, όπως αρκετές φορές παίζει καλή μπάλα στην Ευρώπη η πολυαγαπημένη μας ομάδα και κερδίζει ματς που φαίνονται να είναι καθαρά, γιατί λοιπόν δεν κάνει το ίδιο και στο εγχώριο πρωτάθλημα; Είναι οπωσδήποτε ένα θέμα για διδακτορικό. Όπως και δε μπορούμε να καταλάβουμε τι σόι Ολυμπιακός Πειραιώς είναι αυτή η ενδεκάδα που νίκησε στη Βέρνη: Λεάλι, Φιγκέιρας, Μποτία, Ντα Κόστα, Ντε λα Μπέγια, Μιλιβόγεβιτς, Καμπιάσο, Ελιουνούσι, Μάριν (62΄ Μάρτινς), Σεμπά, Ιντέγε (81΄Καρντόσο).
