Πρόκειται για εκατοντάδες διαδηλώσεις κάθε μέρα, δύο και τρεις φορές την ημέρα, οι οποίες παρά την μαχητικότητα και το εξ ορισμού δίκιο τους (;), δεν κατάφεραν ούτε την χώρα να γλυτώσουν από την πτώχευση ούτε τους Έλληνες από την τρομαχτική ανεργία και την ανάλογη διαπόμπευση από τους εταίρους -συμμάχους ούτε βέβαια την υποχρεωτική μετανάστευση που εξελίσσεται σε γάγγραινα ούτε τα κάπιταλ κοντρόλ να προλάβουν ή, έστω, να ακυρώσουν.

Για τη συνέχεια αυτού του άρθρου πατήστε  εδώ  . Το άρθρο αυτό αναρτήθηκε στο μπλογκ "Μάνος Στεφανίδης". Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε το 1954 και μεγάλωσε στα Ταμπούρια. Ο πατέρας του ήταν τορναδόρος και η μητέρα του οικιακά. Ο ίδιος σπούδασε αρχαιολογία το Πανεπιστήμιο Αθηνών και έγινε ιστορικός, κριτικός τέχνης και συγγραφέας. Γράφει στο μπλογκ του πως πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμα έντιμοι άνθρωποι σ'αυτόν τον τόπο και πως επανάσταση είναι να ζούμε την καθημερινότητά μας ποιητικά. 

Ως συγγραφέας εμφανίστηκε το 2003 με το βιβλίο "Τεμένη της Θράκης" και το τελευταίο του είναι το "Ιστορία - Ειρωνεία, η τέχνη της μεταπολίτευσης". Το βιβλίο του "Μια ιστορία της ζωγραφικής"- εκδόσεις Καστανιώτη (2008) έχει κάνει πέντε εκδόσεις. Το 2009 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.