τότε τα αποθέματα  θα είναι ίσα με μόλις 385 εκ. κ.μ., που θα είναι εντελώς οριακά, δεδομένου ότι (α) δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι αποθέσεις των φερτών υλικών στη λεκάνη κατάκλυσης του ταμιευτήρα Μόρνου, και (β) ότι ο όγκος νερού που αναγράφεται για τη λίμνη Υλίκη αφορά στη συνολική αποθήκευση (223 εκ. κ. μ.) και όχι η αποθήκευση στη στάθμη αναρρόφησης του μόνιμου Α/Σ Μουρικίου. 

Στο τέλος της ξηρής περιόδου, τα αποθέματα θα είναι τόσο λίγα όσα ήταν την 09/12/2008, δηλαδή 17 χρόνια πριν. 

Η κατάσταση είναι σοβαρή, κατά τη γνώμη μου, και βλέπω ότι: (α) η ΕΥΔΑΠ ΑΕ δεν έχει προχωρήσει σε καμία καμπάνια ενημέρωσης του κοινού (ενώ κάτι είχε κάνει πέρσυ έστω και υποτυπωδώς), (β) δεν ενημερώνει η ΕΥΔΑΠ Παγίων αν έχει θέσει σε λειτουργία τις υδρευτικές γεωτρήσεις στην περιοχή της Μαυροσουβάλας Ωρωπού και σε ποιο βαθμό οι γεωτρήσεις αυτές συμμετέχουν στην υδροδότηση της Αθήνας και (γ) δεν γίνεται η εφαρμογή του Σχεδίου Διαχείρισης Ξηρασίας/Λειψυδρίας ώστε να  αξιολογηθεί η εφαρμογή του. Άλλωστε σε περιόδους έμμονης ξηρασίας η μόνη λύση είναι η υπεράντληση των υπόγειων υδάτινων αποθεμάτων με κίνδυνο την μη επίτευξη των στόχων της καλής ποσοτικής κατάστασης για τα Υπόγεια Υδατικά Συστήματα μέσω της Εξαίρεσης του Άρθρου 4.6 της ΟΠΥ για την προσωρινή υποβάθμιση λόγω έμμονης ξηρασίας. 

Με προβληματίζει πολύ η αδράνεια της Κυβέρνησης και των φορέων της υδατικής πολιτικής. Η μόνη επειδίωξη της Κυβέρνησης είναι πως θα ενοποιήσει τις υπηρεσίες υδροδότησης των περιφερειακών δήμων με την ΕΥΔΑΠ / ΕΥΑΘ, δηλαδή συνεχίζει να βλέπει λογιστικά το πρόβλημα. 

Το σχέδιο για την απόληψη νερού από τον π. Τρικεριώτη στην Π.Ε. Ευρυτανίας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας μέσω εκτροπικού φράγματος και σήραγγας διαμέσου της Πίνδου (Καλλιακούδα) αλλά και την κατασκευή εγκαταστάσεων αφαλάτωσης για την υδροδότηση της Αθήνας είναι λύσεις απελπισίας οι οποίες έτσι και αλλιώς αφορούν στον επόμενο κύκλο ξηρασίας.