Οι αγριοφράουλες, και η αναζήτηση τους αποτελεί για τον Γιόζεφ Ροτ την αφορμή για την ανάκληση του γενέθλιου τόπου. Του χωριού Μπρόντυ, στην επικράτεια κάποτε, κατά σειρά, της Αυστροουγγαρίας, της Σοβιετικής Ένωσης, της Πολωνίας και της Ουκρανίας - που έχει εξαφανιστεί, ως πληθυσμιακή σύνθεση, καταγωγή και ουσία, εξαιτίας των πανίσχυρων κυματισμών της Ιστορίας, αλλά που πάντα θα αποτελεί για τον ίδιο ένα ποθητό όσο και ανέφικτο σημείο επιστροφής.  

Οι αγριοφράουλες πάλι, από την πλευρά του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν πια, βρίσκονται στο επίκεντρο του ενύπνιου του καθηγητή Ίζακ Μποργκ, (Βίκτορ Σιόστρομ) λειτουργώντας ως αφορμή για να ανακαλέσει, έναν παλιό του έρωτα, επιστρέφοντας στον γενέθλιο τόπο της νεανικής του ηλικίας. Εκείνης της ηλικίας, που έχει απωλεσθεί αλλά που πάντα θα αποτελεί ένα ηδονικό όσο και επώδυνο σημείο επιστροφής.

Γιόζεφ Ροτ, «Φράουλες», μτφρ. Μαρία Ἀγγελίδου, Εκδόσεις Άγρα. 

Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, «Αγριοφράουλες».

Όταν δύο μεγάλοι δημιουργοί εκκινούν από ένα μικρό καρπό για να διεισδύσουν και να ανασκαλέψουν -"με ταπεινοσύνη αλλά και περηφάνεια"- την ανθρώπινη μοίρα. Είτε τη μοίρα που καθορίζεται από την Ιστορία είτε αυτή που την ορίζει η ίδια η ζωή. Ή, αλλιώς, όταν η μεγάλη τέχνη εκκινεί από το ελάχιστο για να έρθει αντιμέτωπη με το μέγιστο. Και να μας παρηγορήσει -από εκεί, από τα χαμηλά