Χριστίνα Γαλανοπούλου.Δεν είναι ότι υπάρχουν λεφτά σ’ αυτή την υπόθεση και όπως γίνεται αντιληπτό θα προηγηθεί “σφαγή”, προκειμένου να μη θιγούν τα επιχειρηματικά κεκτημένα των δραστών. Είναι ότι λειτουργοί του Τύπου ή δεν ξέρουν ελληνικά και ωστόσο επιμένουν να ασχολούνται και να κοτσάρουν τίτλους σε σοβαρότατες ειδήσεις ή ξέρουν και από την πρώτη στιγμή άρχισαν να “ξεπλένουν” και να σιγοντάρουν τους δράστες, να επιχειρούν να αποδυναμώσουν τη σοβαρότητα του περιστατικού, να “κατεβάσουν” την έντασή του και τεχνηέντως -για ακόμα μία φορά- να κατηγορήσουν το θύμα.
Το “ροζ πάρτι” δεν είναι χαρακτηρισμός που ο συντάκτης απλώς δεν αντιλαμβάνεται πόση ζημιά κάνει, είναι “σφραγίδα” για το θύμα που έτσι κι αλλιώς έχει μεγάλο και δύσκολο δρόμο μπροστά του. Είναι σύνθημα που δίνεται στην επιχειρούμενη αποδόμηση της μαρτυρίας μιας γυναίκας που έπαθε ό,τι χειρότερο, εκεί που υποτίθεται ότι όλοι οι άλλοι “προσκεκλημένοι” περνούσαν καλά.
Το “ροζ πάρτι”, το “ροζ βίντεο”, τα “ροζ στιγμιότυπα” είναι σιχαμένη φρασεολογία της πατριαρχίας που κάπως έτσι, σε ροζ κουφετί, θεωρεί ότι μπορεί να ξεπλύνει τέτοιου είδους εγκλήματα που τα λέμε “στράβωσε η φάση”, “δεν είπε όχι”, “τι γύρευε στο ξενοδοχείο” και άλλα ανίσχυρα πια. Απλώς είναι στενάχωρο, μετά από τόσα βήματα να βλέπεις τη δημοσιογραφία να εξακολουθεί στη χρήση αυτής της φρασεολογίας που εκτός από το να θολώνει τα νερά, πλέον εξοργίζει το σκεπτόμενο και πραγματικά ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας.
Η τακτική είναι γνωστή, εκείνο που είναι απολύτως καινούριο και δίνει διπλό κουράγιο σε όλα τα θύματα είναι ότι πλέον τέτοιες επιθέσεις βρίσκουν γρήγορα τον δρόμο τους. Και προς τις αρχές, και προς τη δημοσιότητα και -μακάρι!- προς τη Δικαιοσύνη.
Πηγή: ampa.lifo.gr
