Ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης επικεντρώθηκε, φυσικά, στο ζήτημα της αστεγίας, την ακραία φτώχεια, τις προκλήσεις, τα επιπλέον εμπόδια που ύψωσε ο κορωνοϊός, αλλά και την αλληλεγγύη, την ενσυναίσθηση, την ανταπόκριση, την ετοιμότητα της ελληνικής κοινωνίας να σταθεί στο πλάι του συνανθρώπου, τους τρόπους που η «σχεδία» η ίδια αγωνίζεται να τα αντιμετωπίσει, να υποστηρίξει ανθρώπους που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη ώστε να είναι σε θέση να υποστηρίξουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους.

 Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας άκουσε με σεβασμό, μοιράστηκε μαζί τους την αγάπη της για την πόλη, τι είναι αυτά που της «λείπουν»από την προ προεδρίας ζωή, έβγαλε σέλφι, δοκίμασε τάπας και ριζότο από το μενού. Απλά και ανθρώπινα, τίμησε εκείνους που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν τις ίδιες τους τις ζωές, μέσα από τις δράσεις τους περιοδικού δρόμου «σχεδία» και όχι μόνο, συμβάλλοντας με το δικό της τρόπο να γίνει το αόρατο ορατό. Θα ξανάρθει για καφέ, υποσχέθηκε.