Πέμπτη, 17 Φεβρουαρίου 2022 15:21

Για το εκπαιδευτικό μας μέλλον, του Ν.Σ. Μαυρογιάννη, στο fb

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
mavrogiannis1Οι εκπαιδευτικοί είναι η βάση της εκπαίδευσης. Τα υπόλοιπα έπονται.
Είναι υποχρέωση Πολιτείας για την στελέχωση της Δημόσιας Εκπαίδευσης να επιλέγει τους κατά τεκμήριο καλλίτερους .
Με γνώμονα την αξιοκρατία, την ισότητα των ευκαιριών και την διαφάνεια.
Που πρακτικά σημαίνει ότι η είσοδος στην Δημόσια Εκπαίδευση γίνεται με γραπτό διαγωνισμό.
Με έμφαση στο αντικείμενο που οι υποψήφιοι έχουν σπουδάσει και πρόκειται να διδάξουν.
 Σε ευρύ κύκλο γνώσεων διότι η ευρυμάθεια είναι ουσιώδες προσόν για τον εκπαιδευτικό.
 Χωρίς να προσμετράται τίποτε άλλο (λ.χ. προϋπηρεσία, κοινωνικά κριτήρια, μεταπτυχιακά, "παιδαγωγική" κατάρτιση).
Η Δημόσια Εκπαίδευση είναι αρκετά μεγάλη ώστε να μπορεί να φροντίσει ώστε τα επιπλέον χρειαζούμενα να τα μάθουν οι εκπαιδευτικοί της στην πορεία.
Η διεξαγωγή ετήσιου διαγωνισμού, έστω και για μικρό αριθμό θέσεων, θα αναδείκνυε ως αξία την ικανότητα και θα τόνωνε το ενδιαφέρον φοιτητών και πτυχιούχων για το αντικείμενο της επιστήμης τους.
Η ιδέα ενός απαιτητικού διαγωνισμού, διότι περί αυτού πρόκειται, έχει πολλούς εχθρούς.
Για τον απλό λόγο ότι η μετριοκρατία έχει πολλούς φίλους.
Για αυτό και η άθλια νομοθετική ρύθμιση της κατάργησης του διαγωνισμού ΑΣΕΠ για τον διορισμό εκπαιδευτικών στην οποία προέβη η προηγούμενη κυβέρνηση συνάντησε μικρές αντιδράσεις.
Η νυν κυβέρνηση, η οποία επικαλείται την Αριστεία, οφείλει να επιβεβαιώνει την προσήλωση της σε αυτήν εν τοις πράγμασι.
Σ.Δ. Ακολουθεί το σχόλιο του Στράτου Μάκρα και το σχόλιο μου στην ανάρτηση του άρθρου στο fb.
Stratos Makras
Συμφωνώ Νίκο αλλά εγώ θα ήθελα και προφορικά, δηλαδή συνέντευξη. Ξέρω τις αδυναμίες της αλλά το πρόσωπο είναι πρόσωπο και για αυτό όλα τα κανονικά κράτη την χρησιμοποιούν σχεδόν παντού.
 Ως προφανής φαντάζει αυτή η πρόταση για τον διορισμό των εκπαιδευτικών. Υποστηρίζω προφανής για όσους επιθυμούν τη βελτίωση της εκπαίδευσης ιδιαίτερα της μέσης, που καλά λόγια για το σύνολο του έργου που παράγει δε θυμάμαι να έχω ακούσει/διαβάσει ποτέ. Ως προς την επιλογή των καλύτερων για να διοριστούν καλό είναι να συζητήσουμε και τα όρια αυτής της επιλογής για να μην φαντάζει ως η απόλυτη σωστή. Ένα σημείο που είναι βγαλμένο από τη ζωή μου είναι ότι η επάρκεια αποτελεί τον αναγκαίο όρο για να γίνει κάποιος που το θέλει καλός καθηγητής, αλλά ικανός δεν είναι από χέρι. Έχω συναντήσει κάποιους καθηγητές που έπαιζαν στα δάκτυλα την ύλη τους αλλά μέσα στην τάξη δεν τραβούσαν, δεν έπειθαν και δεν ενέπνεαν τους μαθητές τους τόσο όσο θα μπορούσαν. Το σημειώνω αυτό για να δώσουν σημασία όσοι αντέχουν να ενδιαφέρονται για το καλό της εκπαίδευσης στην χώρα μας και για τους ικανούς όρους που θα συνεσφέρουν στο να μπορεί να γίνει ο υποψήφιος δάσκαλος και καλός. Όρους και για πριν διοριστεί και κατόπιν. Θυμήθηκα τώρα κάτι που αντέγραψα πριν λίγο καιρό και κουμπώνει ως αντιπαράδειγμα μ'αυτήν την παρατήρησή μου. Αφορά στον Πατσέκο δάσκαλο του ζωγράφου Βελάσκεθ. Αυτό που έφτασε ως εμάς είναι πως ενώ υπήρξε μέτριος ζωγράφος ήταν εξαιρετικός δάσκαλος ζωγραφικής. Να προσθέσω τέλος ότι την κόρη του την παντρεύτηκε από έρωτα ο Βελάσκεθ, αλλά αυτό το χάπι εντ προφανώς είναι άσχετο με το θέμα μας.
Και η απάντηση του Ν.Σ.Μαυρογιάννη σε διάφορα σχόλια που έγιναν στην ανάρτησή του
 Ν.Σ. Μαυρογιάννης
Γεια σας.
Οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που είναι. Τα Πανεπιστήμια είναι αυτά που είναι.
Τίθεται το ερώτημα με ποιο τρόπο θα έχουμε βέλτιστη επιλογή εκπαιδευτικών για το επάγγελμα.
Το προφανές είναι να επιλεγούν εκείνοι που με κάποιο κριτήριο σε ενεστώτα χρόνο γνωρίζουν συγκριτικά καλλίτερα αυτό που πρόκειται να διδάξουν. Ο γραπτός διαγωνισμός ως κριτήριο δεν είναι απόλυτα ασφαλές Ούτε αποκαλύπτει το σύνολο των ικανοτήτων: υπάρχουν άνθρωποι που αν και εξαιρετικοί γνώστες δεν μπορούν να αποδώσουν υπό πίεση. Άλλες μέθοδοι (συνέντευξη, μακρά παρατήρηση σε δοκιμαστικές διδασκαλίες κ.α.) είναι ασφαλέστερα αλλά υπό πολλές προϋποθέσεις και επί του παρόντος μη λειτουργικές.
Οι επιτυχόντες σε ένα διαγωνισμό είναι και καλοί δάσκαλοι; Όχι όπως και να οριστεί το τελευταίο. Είναι όμως δυνατόν οι επιτυχόντες του διαγωνισμού να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην εκαπίδευση αφού προηγηθεί εισαγωγική επιμόρφωση, συνεργασία με εμπειρότερους συναδέλφους τους και μετά διαρκής επιμόρφωση και αξιολόγηση. Το σημαντικό είναι ότι όλα αυτά θα γίνουν σε πραγματικές τάξεις από πραγματικούς εκαπιδευτικούς στις υπάρχουσες συνθήκες. Και αυτό αποτελεί παιδαγωγική κατάρτιση χωρίς εισαγωγικά. Το άλλο που ως δικαίωμα εκχωρήθηκε σε κάποια Πανεπιστημιακά Τμήματα είναι με εισαγωγικά: Η κατάρτιση γίνεται στον χώρο εργασίας από ανθρώπους της δουλειάς.
Είμαι ο τελευταίος που θα ισχυρίζονταν ότι ο εκπαιδευτικός χρειάζεται να γνωρίζει μόνο το αντικείμενο του. Χρειάζεται να είναι γνώστης και ευαίσθητος δέκτης τόσων πραγμάτων ων ουκ έστιν αριθμός. Αυτά θα τα προσεγγίσει ασχολούμενος διαρκώς, κυρίως, αλληλεπιδρώντας με ομότεχνους του μιας και το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι κοινωνικό και όχι μοναχική πορεία.
Πρέπει να μετράνε άλλα προσόντα πέραν του διαγωνισμού; Η γνώμη μου είναι πως όχι. Αν υπάρχει προϋπηρεσία αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί μετά την πρόσληψη μισθολογικά ή ως εμπειρία στην άσκηση του επαγγέλματος. Αν έχουν προηγηθεί και άλλες σπουδές πέραν των βασικών αυτές ενδεχομένως θα βοηθήσουν στην επιτυχία στον διαγωνισμό ή στην μετέπειτα επαγγελματική εξέλιξη.
 
 
Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 06 Ιουλίου 2022 17:56
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Η φούστα και ο εκπαιδευτικός Η βία στα σχολεία »

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση