Καθ’οδόν, έσκισαν και κάποια πανό που υπήρχαν στις πλατείες και καταδίκαζαν τον φασισμό, στοπ. Αλλά και το πανό που έγραφε για τον Παύλο Φύσσα και τη δολοφονία του από έναν ομοϊδεάτη τους, στοπ. Και αν η παράσταση τελείωνε εκεί, δεν θα έπαιρναν φωτιά τα διάφορα σάιτ και μπλογκ, στοπ. Διότι θα ήταν μία χιλιοπαιγμένη αξιοθρήνητη φάση, που την έχουμε βαρεθεί, στοπ. Με κάτι μεγάλα παιδιά που φτιάχνονται παίζοντας τα στρατιωτάκια, κι αυξάνοντας το μέσο όρο του μίσους που κυκλοφορεί στην κοινωνία, στοπ. Και που με κάτι χαζά νούμερα προσπαθούν να εκτονωθούν, στοπ. Νομίζοντας ότι μπορούν μ’αυτές τις γελοιότητες να φοβίσουν τον κόσμο, στοπ.

Αλλά αλλοίμονο, φαίνεται πως είχαν εντολές να χοντρύνουν το παιχνίδι, στοπ. Γι’αυτό πορεύτηκαν προς τα γραφεία της τοπικής αντιεξουσιαστικής ομάδας «Ρεσάλτο», στοπ. Όταν έφτασαν εκεί άρχισαν να πετούν τούβλα και πέτρες που τις ξήλωσαν από το πεζοδρόμιο, εναντίον του στεκιού του Ρεσάλτο; στοπ. Όχι, στοπ. Άρχισαν πετώντας τούβλα στο διπλανό σπίτι, στοπ ,στοπ, στοπ.

Όμως για ποιο λόγο δεν τους είχαν ενημερώσει καλά οι ομαδάρχες τους; Ή, μπερδεύτηκαν τα εκτελεστικά όργανα; Αυτό όμως θα μπορούσε να είχε ένα πολύ δυσάρεστο αποτέλεσμα. Στο τσακ το αποφύγαμε. 

Διότι έγινε η στραβή κι ένα τούβλο έσπασε το τζάμι κι έπεσε μέσα στο δωμάτιο, πάνω στην κούνια ενός μωρού. Ευτυχώς για όλους μας η μητέρα του είχε φροντίσει πριν και το είχε πάει σ’ένα πίσω δωμάτιο. Η αστυνομία ως συνήθως, άφησε ανενόχλητους τους Χρυσαυγίτες να ξεσαλώνουν και παρακολούθησε τους αντιφασίστες που μετά από το επεισόδιο αυτό έκαναν μια διαδήλωση στους δρόμους της πόλης τους φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στον φασισμό.

Σε μια πόλη που αρκετοί από τους κατοίκους της αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και η συνεχής αύξηση των φτωχών είναι γεγονός, το να πληροφορούμαστε τέτοιες ειδήσεις μόνο στεναχώρια μας προκαλούν. Διότι αγαπητοί μου, πιστεύω ότι θα συμφωνείτε κι εσείς, πως αυτό που έχουμε ανάγκη προφανώς και δεν είναι διάφορα τσίρκα να τριγυρνούν στους δρόμους της πόλης, προκαλώντας και δημιουργώντας άσκοπες εντάσεις που μας φτωχαίνουν όλους. Που ωθούν τους ανθρώπους στην ιδιώτευση.

Στην πολύ δύσκολη φάση που περνάμε δεν είναι αυτονόητο ότι αυτό που μας λείπει είναι η κατάθεση δημιουργικών προτάσεων – ηλιαχτίδων, που θα μας φωτίζουν για να αντιμετωπίζουμε τις καθημερινές δυσκολίες μας; Είναι σημαντικό στην περίοδο αυτή, μέσα από συζητήσεις και πράξεις, είτε ατομικές είτε συλλογικές, να ανεβάζουμε το ηθικό μας, να βρίσκουμε τρόπους να καλύπτουμε τις πραγματικές μας ανάγκες, που δυστυχώς οι περισσότερες είναι στοιχειώδεις και να νιώθουμε πως δεν είμαστε μόνοι απέναντι σε σοβαρά προβλήματα. Δεν είναι πολύ σημαντικό να νιώθει ο καθένας μας πως κάπου εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι, ομάδες, φορείς, οργανισμοί, υπηρεσίες, κινήματα, που είναι έτοιμοι να μας συμπαρασταθούν, που είναι έτοιμοι να προσφέρουν ακόμα και από το υστέρημά τους; Εμείς λέμε πως ναι, είναι. Διαφορετικά, αν νομίζουμε πως λύνουμε πραγματικά προβλήματα οργανώνοντας ανούσιες επιχειρήσεις που εν δυνάμει εμπεριέχουν τις συγκρούσεις και τον κίνδυνο να χυθεί αίμα, τότε δυστυχώς θα χάσουμε όλοι. Γι’αυτό είναι απαραίτητο να απομονώνουμε όλους εκείνους που επιχειρούν να κάνουν φιέστες και τσαμπουκάδες στους δρόμους και στις πλατείες για να αυξήσουν τις μετοχές τους στο νταβατζιλίκη με πατριωτικό περίβλημα.

Πιστεύω πως αυτό που θέλουμε οι περισσότεροι να συμβαίνει, είναι το να μαθαίνει ο κόσμος για εμάς που ζούμε στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα, όχι εξ αιτίας τέτοιων αξιοθρήνητων συμβάντων όπως το χθεσινό με τις προκλήσεις μελών της Χρυσής Αυγής. Αλλά να μας μαθαίνει εξ αιτίας εξαιρετικών πράξεων συνδημοτών μας που εργαζόμενοι σκληρά κατορθώνουν να κατακτούν κορυφές. Κορυφές σε όλα τα πεδία και σε όλα τα θέματα. Τέτοιες θετικές ειδήσεις νομίζω πως θα έκαναν τους περισσότερους που ζούμε εδώ, να αισθανόμαστε υπερήφανοι για τους ανθρώπους της πόλης μας. Τέτοιες ειδήσεις πιστεύω πως θα ήταν το πιο αποτελεσματικό αντιβιοτικό απέναντι στους ιούς της κατάπτωσης, της φθοράς και της διάλυσης. Και για τέτοιες προσπάθειες που πλουτίζουν την καθημερινότητά μας, που τονώνουν το αγωνιστικό πνεύμα, χαίρομαι να γράφω.