Το πρώτο του διήγημα το δημοσίευσε το 1962. Δημοσίευσε συνολικά μέσα σε 60 χρόνια 88 διηγήματα που υπάρχουν στα βιβλία του  Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη 1973, Θερμά θαλάσσια λουτρά 1980, Ο γενικός αρχειοθέτης 1989, Ροζαμούνδη 1995, Τόποι τέσσερις συν τρεις 2001, Ο οβολός 2004, Ο θησαυρός των αηδονιών 2009, Αποκοπή πλατάνου 2010 και Μπάνιο με τον Γιάννη 2019. 

 Βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας (1997), Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών (2010 - για το σύνολο του έργου του) Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων 2015 (και πάλι για το σύνολο του έργου του) και δυο φορές με το Βραβείο Διηγήματος του Διαβάζω (1996 και 2010). 

Ο Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος έτρεφε μεγάλη αγάπη για τη φύση και ήταν επί πολλά έτη αντιπρόεδρος της Αλκυόνης, του Συλλόγου Περίθαλψης και Προστασίας Άγριων Ζώων, στην Πάρο.

Για πρώτη φορά διάβασα δικά του διηγήματα εκεί γύρω στο 2017, όταν η "Κίχλη" άρχισε να επανεκδίδει τα παλιά αλλά και καινούργια διηγήματά του. Παρόλο που η γραφή του ήταν ακραία λιτή κατάφερνε να συνδυάζει λίγες φράσεις και καλές και να περνάει ένα κομψό παιγνιδιάρικο πνεύμα όπου όλες οι σχέσεις των ηρώων ήταν ξεκάθαρες. Πέτυχε επίσης να διαμορφώσει ένα στυλ ελκυστικό για μένα και πολύ ταιριαστό με τα θέματά του.

Θέματα που είχαν να κάνουν κατά κύριο λόγο με τον ιδιωτικό χώρο όπου αρκετές φορές έφτανε ο απόηχος της δημόσιας ζωής και αυτό μου άρεσε. Όλος ο κόσμος που περνά στο έργο του έχει πια σχεδόν εξαφανιστεί. Ο κύριος αφηγητής των μικρών ιστοριών, ήταν ένα καλοκάγαθο εγώ  που παρατηρεί και σχολιάζει με μία χαλαρή κι ευχάριστη στο βάθος πνευματικότητα, πάντα όμως εύστοχη στα κύρια σημεία της ζωής των ηρώων του. Πάντα απορούσα πως παρόλο την ξηρότητα της γραφής του με ένα ένα περίεργο τρόπο εισέπρατα ένα συναισθηματικό πλούτο. Το στυλ του βοηθούσε στο να κάνει τα διηγήματά του να ξεφεύγουν από την καταθλιπτική ατμόσφαιρα της εποχής καταφέρνοντας να νιώθω όμορφα με θέματα απλά και καθημερινά που με το ένα πόδι πατούσαν εντός της κανονικής κοινωνικής ζωής των πολλών και με το άλλο εκτός όταν απογειωνότανε από την ζωή του πρωταγωνιστή των ιστοριών του, που συχνά ήταν ο ίδιος. 

Στη σταγόνα αναρτήσαμε τα τρία διηγήματά του  Ο χοίρος και το σκυλί  και το  Τα πόδια