Η πρεμιέρα δεν δόθηκε στο Λονδίνο ( που θα έπρεπε ) αλλά στην Βιέννη.
Τις θέσεις σοπράνο και άλτο, πήραν δύο διάσημες νεαρές τραγουδίστριες: η Ενριέτε Σόνταγκ και η Κάρολιν Ούνγκερ. Η Σόνταγκ, που ήταν Γερμανίδα, και μόλις 18 ετών, ήταν προσωπική επιλογή του Μπετόβεν, για να ερμηνεύσει την Ενάτη του. Η Ούνγκερ, που ήταν 20 ετών τότε, αποτέλεσε κι αυτή προσωπική επιλογή του Μπετόβεν, η οποία ήταν γεννημένη στη Βιέννη.
Η ορχήστρα καθοδηγήθηκε πρακτικά από τον μαέστρο Μίχαελ Ούμλαουφ, με τον οποίον ο Μπετόβεν μοιράστηκε τη σκηνή. Σε κάθε εναρκτήριο μέτρο κάθε μέρους, ο Μπετόβεν, που καθόταν στη σκηνή, έδινε το tempo. Γύριζε τις σελίδες της σύνθεσης και έδινε τον ρυθμό σε μία ορχήστρα που δεν μπορούσε να ακούσει καθόλου.
Υπάρχουν πολλά ανέκδοτα για την πρεμιέρα της Ενάτης. Ένας συμμετέχων βιολιστής είπε: Ο Μπετόβεν διεύθυνε μόνος το έργου του, δηλαδή στεκόταν μπροστά στο αναλόγιο και ξεκίνησε να διευθύνει θυελλωδώς. Άλλες φορές σηκωνόταν ψηλά, άλλες φορές χαμήλωνε. Συμπεριφερόταν λες και ήθελε να παίξει μόνος του το κάθε όργανο». Αν και η παράσταση ήταν άκρως επιτυχημένη προηγήθηκαν μόνο δύο πλήρεις πρόβες. Όταν το κοινό χειροκροτούσε, αναφορές λένε ότι και μετά το τέλος του έργου ο Μπετόβεν συνέχισε να διευθύνει. Έτσι, η Καρολίν Ούνγκερ, πήγε προς το μέρος του, και τον έστρεψε προς το κοινό, ώστε να δεχτεί τον ενθουσιασμό που είχε καταβάλλει το κοινό. Σύμφωνα με έναν μάρτυρα: «το κοινό αντιμετώπισε αυτόν τον μουσικό ήρωα με όλες τις τιμές, ακούγοντας αυτό το εκπληκτικό έργο, ενώ πολλές φορές κατά τη διάρκεια αυτού, το κοινό ξεκινούσε να χειροκροτά από θαυμασμό. Το κοινό, του έδωσε 5 λεπτά συνεχόμενων χειροκροτημάτων, ενώ στον αέρα πετούσαν, καπέλα, μαντήλια και σηκωμένα χέρια, ώστε ο Μπετόβεν, που δεν μπορούσε να ακούσει, να δει τουλάχιστον τον πολύ ενθουσιασμό του κοινού.
Τα μέρη του βίντεο :
00:00 Sir Simon Rattle, Berliner Philharmoniker
02:54 Daniel Barenboim, West-Eastern Divan Orchestra
05:43 Franz Welser-Möst, Royal Concertgebouw Orchestra
08:36 Claudio Abbado, Berliner Philharmoniker
11:29 Lahav Shani, Israel Philharmonic
14:18 Laurence Equilbey, Insula orchestra
17:07 Daniel Barenboim, West-Eastern Divan Orchestra
18:52 Otto Klemperer, New Philharmonia Orchestra
20:51 Béjart Ballet Lausanne & Tokyo Ballet, Zubin Mehta, Israel Philharmonic
Μια συμφωνία για την ανθρωπότητα
Επιλέγων ή Συντάκτης Σάκης Σιδηρόπουλος-
μέγεθος γραμματοσειράς
μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς
αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Εκτύπωση
- Add new comment
Πριν 200 χρόνια, την 7η Μαϊου 1824, δίνεται στην Βιέννη η πρεμιέρα της 9ης Συμφωνίας σε Ρε ελάσσονα, Op. 125 (γερμανικά: 9. Sinfonie in d-Moll op. 125) του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Είναι η τελευταία ολοκληρωμένη συμφωνία του συνθέτη. Η εν λόγω συμφωνία είναι ένα από τα γνωστότερα μουσικά κομμάτια, που γράφτηκαν ποτέ.
Το έργο του είχε ανατεθεί από την Φιλαρμονική Κοινότητα του Λονδίνου το 1817.
Ο κύριος όγκος της σύνθεσης έγινε μεταξύ του φθινοπώρου του 1822 και ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 1824.
Ήταν η πρώτη συμφωνία, στην οποία υπήρξαν χορωδιακά μέρη (εξ ου και το Χορωδιακή Συμφωνία). Η χορωδία εισέρχεται στο τελευταίο μέρος της Συμφωνίας, και περιέχει στίχους από το ποίημα Ωδή στη Χαρά, του Φρίντριχ Σίλερ, που γράφτηκε το 1785 και αναθεωρήθηκε το 1803.
Σάκης Σιδηρόπουλος
Σταγονόμετρο