Ότι θαυμάζουμε πιο εύκολα κάθε τι που είναι μακριά μας, αυτό φαίνεται πως είναι εγγεγραμμένο στα κύτταρά μας. Και ότι παίρνουμε θέση με άνεση όταν κάτι, κάποιος, και κάποιες δεν εμπλέκονται άμεσα στις καθημερινές μας δοσοληψίες, αυτό ανάγεται στο πεδίο της αυτοσυντήρησης. Αν όμως μια τέτοια συμπεριφορά γίνεται συνήθεια τότε ο κρύος αέρας της συντήρησης γίνεται αισθητός ακόμα και από τους καλοπροαίρετους που μας πλησιάζουν.
Διότι εξ ίσου ανθρώπινο είναι και η σύνθεση του εξ αποστάσεως θαυμαστικού και του οικείου ερωτηματικού. Η παλιά ρήση των οικολόγων είναι μια επαρκής απάντηση σε τέτοιες περιπτώσεις. Σκέφτομαι οικουμενικά, δρω τοπικά, έλεγαν οι πράσινοι πριν κάποιες δεκαετίες και αυτό το τσιτάτο νομίζω ότι δεν έχει χάσει από την αρχική του δύναμη και ότι δεν αφορά μόνο θέματα περιβάλλοντος.
Στο δια ταύτα. Το να θαυμάζουμε εξαιρετικές προσωπικότητες που και θάρρος επέδειξαν στα δύσκολα και αναμετρήθηκαν με τους κοινούς τόπους τόσο της κοινωνίας τους όσο και του δικού τους πολιτικού χώρου και να κάνουμε εμείς την πάπια σε θέματα που καίνε στα χωράφια μας, είναι ανθρώπινο. Όμως η στάση αυτή χρήζει επανεξέτασης αν θέλουμε να είμαστε συμβατοί με ότι πρεσβεύουμε.
Στο θέμα μας. Εντοπίσαμε μία συνέντευξη του Πέπε, του πρώην προέδρου της Ουρουγουάης που είχε γίνει διεθνώς γνωστός ως ο φτωχότερος πρόεδρος του κόσμου. Όμως αν τον Πέπε τον δούμε μόνο σ'αυτήν τη διάσταση, τότε μάλλον εμείς χάνουμε που ψάχνουμε παραδείγματα για να μας φωτίσουν στη δημόσια δράση μας. Που ψάχνουμε εξαιρετικές παρουσίες στην παγκόσμιο χωριό μας για να συνδυάσουμε τις εμπειρίες μας με αυτές τις μακρινές πρωτοβουλίες, απόψεις και ιδέες. Η συνέντευξη του προέδρου Jose «Pepe» Mujica αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα doc.tv με τον τίτλο "15 μαθήματα με τον Πέπε" ένα χρόνο πριν και λίγο μετά τη λήξη της θητείας του.
Πηγή: doc tv
