Κυριακή, 23 Νοεμβρίου 2014 19:24

Οι ομιλίες στο μουσείο Μπενάκη για τον άγνωστο μεγάλο Έλληνα μαθηματικό Χρίστο Παπακυριακόπουλο

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Φέτος κλείνουν 100 χρόνια από τη γέννηση του Χρίστου Παπακυριακόπουλου (1914-1976), που είναι μαζί με τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή ο μεγαλύτερος έλληνας μαθηματικός του 20ου αιώνα.  
 
Οι έρευνες στην τοπολογία του “Πάπα”, όπως είναι γνωστός στη διεθνή μαθηματική κοινότητα, η απόδειξη του περίφημου Λήμματος του Ντεν, και η ανακάλυψη δυο σημαντικών θεωρημάτων, άνοιξαν το δρόμο που οδήγησε τελικά στην απόδειξη της Εικασίας του Πουανκαρέ, από τον ρώσο μαθηματικό Γκριγκόρι Πέρελμαν.
 
Κι όμως, ο Χρίστος Παπακυριακόπουλος παραμένει ακόμη και σήμερα εντελώς άγνωστος στην πατρίδα του. Η αιτία είναι, σίγουρα, εν μέρει η αφάνεια μέσα στην οποία γίνεται η ανώτερη μαθηματική έρευνα, κυρίως μέχρι την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα. Παράλληλα όμως, στην παράδοξη ασημότητα του Παπακυριακόπουλου συνέβαλλαν ο εσωστρεφής χαρακτήρας του, που τον έκανε να ζήσει για εικοσιπέντε χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον σαν ερημίτης, αλλά και τα πολιτικά πάθη της εποχής του μεταπολέμου, που τον απομόνωσαν από το τότε ελληνικό κατεστημένο.
 
Στην ομιλία του «Ο Χρίστος Παπακυριακόπουλος και ο Θείος Πέτρος», ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης μιλά για τη ζωή του Παπακυριακόπουλου, καθώς και για τη ρομαντική, και εν τέλει ανεπιτυχή του προσπάθεια, στα τελευταία χρόνια της ζωής του, να λύσει το μεγάλο άλυτο πρόβλημα της τοπολογίας, την Εικασία του Πουανκαρέ. Με αφορμή τη σύντομη γνωριμία του με τον Παπακυριακόπουλο, το 1971-2, ο Απόστολος Δοξιάδης αναφέρεται επίσης στον τρόπο με τον οποίο η μορφή του αποτέλεσε την πρώτη έμπνευση για τον ήρωα του μυθιστορήματός του Ο Θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ.
 
Στην ομιλία του «Ο Μαγικός Πύργος του Χρίστου Παπακυριακόπουλου: Ξεμπλέκοντας κόμπους και μπαλόνια σε εξωτικούς χώρους», ο καθηγητής του Μαθηματικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Μελάς εισάγει τις βασικές έννοιες της τοπολογίας, και αναφέρεται με τρόπο προσιτό στο γενικό κοινό στα μεγάλα θεωρήματα του Παπακυριακόπουλου, καθώς και στις απόπειρές του να αποδείξει την Εικασία του Πουανκαρέ. 
 
Προλογίζει ο μαθηματικός και συγγραφέας Τεύκρος Μιχαηλίδης.

 

Ημερομηνία: 12/11/2014

Διάρκεια: 83:59
 

Εκδήλωση: Χρίστος Παπακυριακόπουλος. Ο μεγάλος άγνωστος των ελληνικών Μαθηματικών

 

Διοργανωτής: Ομάδα ΘΑΛΗΣ+ΦΙΛΟΙ

 

Χώρος: Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο Οδού Πειραιώς)

Πατήστε http://www.blod.gr/lectures/Pages/viewlecture.aspx?LectureID=1704

για να δείτε το βίντεο των ομιλιών.

Πατήστε  εδώ  για να διαβάσετε

κάποια βασικά σημεία της ζωής του Παπακυριακόπουλου.

Κι  εδώ  για κάποια άλλα πιο προσωπικά.  

 

Σχόλια   

0 # Στράτος 25-11-2014 20:03
Ορθή η επισήμανση του Λάκη. Υπάρχει κι ένα άλλο θέμα: Ο Παπακυριακόπουλος θα ήταν ο ίδιος αν δεν είχε την ατυχία να διώχθεί καιείχε μείνει στην Ελλάδα;Έχουμε το δικαίωμα να τον λέμε Έλληνα μαθηματικό;Ή είναιπιο έντιμο να λέμε, όπως οι Αμερικάνοι: Greek born American mathematician;Ωραίοι είναι οι πρόγονοι όταν μας συμφέρει!
Παράθεση
0 # Ιγνατιάδης Λάκης 23-11-2014 20:32
Στην δεύτερη παράγραφο, εκεί που λέει το άρθρο "...και η ανακάλυψη δυο σημαντικών θεωρημάτων...", μήπως το σωστό θα ήταν αντί "της ανακάλυψης" να υπήρχε "της εφεύρεσης"; Λέμε η ανακάλυψη της Αμερικής (που υπήρχε) και η εφεύρεση του ασύρματου. Αν πούμε η ανακάλυψη του ασύρματου είναι σαν να δεχόμαστε πως ο ασύρματος ήταν κάπου εκεί πιο πέρα και περίμενε έναν Κολόμβο να τον βρει. Από ένστιχτο πιστεύω ότι τα όποια θεωρήματα των μαθηματικών είναι κατασκευές του μυαλού μας και με ένα διαφορετικό μυαλό σε μια άλλη πραγματικότητα αυτά τα θεωρήματα να μην μετρούσαν, να μην υπήρχαν. Όμως με τον ασύρματο τι θα συνέβαινε στο κόσμο των διαφορετικών εγκεφάλων; Πάλι πιστεύω, ότι ακόμα και αν σε κάποια φάση της εξέλιξής τους η κοινωνία των εγκεφάλων αυτών τον είχε ανάγκη, μπορεί και να μην τον εφηύραν ποτέ, ακόμα και αν μπορούσαν να το κάνουν.
Παράθεση

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση