Και πιο συγκεκριμένα έμαθα χθες βράδυ μέσω Παρισίων ότι η Αγία Λουκία είναι ένα νησί στην Καραϊβική με έκταση 617 τ. χ και πληθυσμό 184.696. Και πως το έμαθα; Όταν άκουσα ότι από την Αγία Λουκία είναι η 23χρονη Τζούλιεν Άλφρεντ που χθες Σάββατο ήρθε πρώτη στον τελικό γυναικών στα 100 μέτρα με χρόνο 10.72, αφήνοτας στη δεύτερη θέση την 25χρονη αμερικανίδα ΣάΚαρι Ρίτσαρντσον 
Και η Δομίνικα παρακαλώ, είναι κι αυτή ένα νησάκι στην Καραβαϊκή με έκταση 754 τ.χ και πληθυσμό 73.280. Και πως το έμαθα; Mε τον ίδιο τρόπο. Η 30χρονη Θία ΛαΦόντ είναι Δομινικανή και ήρθε το Σαββατόβραδο πρώτη στο τριπλούν με 15.02, με δεύτερη τη Σ.Τόμας από την Τζαμάικα με 14. 87 και τρίτη την αμερικανίδα Τζ Μούρ με 14. 67.
Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι η Κεφαλονιά έχει έκταση 788 τ.χ και πληθυσμό 35.800 κατοίκους.
Όπως και να το κάνουμε ευπρόσδεκτες είναι τέτοιες ειδήσεις που μοιάζουν σαν να ξεπήδησαν από το κόσμο του απίθανου, αν βάλλουμε δίπλα τους χώρες μεγαθήρια από κάθε άποψη όπως οι Η.Π.Α , η Κίνα, η οικοδέσποινα Γαλλία και άλλες πολλές ή και μόνο αθλητικά δυνατές, όπως ας πούμε η Τζαμάικα ή η Κένυα. Μπορούμε να πούμε ότι μία πρόοδος, τουλάχιστον στα αθλητικά γεγονότα των επιδόσεων την έχουμε μέσα στους αιώνες μιας και υπάρχουν μικρές και φτωχές χώρες που σημειώνουν στα αθλητικά σπουδαίες επιδόσεις. Όπως αξιοσημείωτο είναι ότι αυτές οι δύο νανοχώρες δεν είχαν πάρει ποτέ ούτε ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Για μένα πάντως τέτοια αποτελέσματα μου στέλνουν ένα ισχυρό μήνυμα υπέρ των αδυνάτων και των κρυφών δυνατοτήτων τους κι αυτό όπως και να το δούμε είναι συγκινητικό. Πράμα που με κάνει όταν βιώνω τέτοια γεγονότα να εύχομαι πάντα τέτοια και όχι μόνο στα αθλητικά αγαπητοί γήινοι.
Ερμηνείες φυσικά για τις πρωτιές των δύο αυτών αθλητριών θα δοθούν πολλές που θα συνδυάζουν την ατομική ιστορία με το κοινωνικό, τη διατροφή με την οικονομική κατάσταση, την εργασία με το οικογενειακό πνεύμα, την πίστη με την τοπική και την παγκόσμια κουλτούρα, τη βιολογία με την ψυχολογία. Και άλλους πολλούς λογικούς αλλά και ευφάνταστους συνδυασμούς που θα προσπαθήσουν να φωτίσουν ένα τέτοιο γεγονός που κυριολεκτικά ξεπήδησε από το πουθενά. Ποτέ όμως αυτές οι ερμηνείες δε θα μπορέσουν να εξαντλήσουν τέτοια φαινόμενα που μοιάζουν με θαύματα. Κι αυτό το θεωρώ καλό μιας και ωθεί, έστω και λίγους, να ψάχνουν τον ανεξάντλητο κόσμο του αοράτου. Αυτού που τον διαμορφώνουν ερήμην μας άπειροι αλληλοεπηρεασμοί γεγονότων και καταστάσεων, που ψηφίδα την ψηφίδα φτιάχνουν την προσωπική ιστορία του καθενός. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που επειδή νιώθουν δέος με παρόμοια συμβάντα δεν τους βγαίνει να τα εξηγήσουν. Όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο πολύ νιώθω ότι είμαι ένας από αυτούς.
