Αν ο διακαής πόθος του ανθρώπου είναι η αθανασία, τότε πρέπει να προσπαθήσει να την πραγματώσει; Προκειμένου να υπερασπισθεί την πρωτοκαθεδρία του έναντι της τεχνικής νοημοσύνης, ο άνθρωπος έχει καθήκον να αναβαθμισθεί σωματικά, διανοητικά, συναισθηματικά και ηθικά, εξελισσόμενος ενδεχομένως σε ένα κυβερνoοργανισμό; Τέλος, τι σημαίνουν όλα αυτά για την ανθρωπινότητα και την συνέχεια της ανθρωπότητας στην παρούσα μορφή της;Οι υπερανθρωπιστές αντιμετωπίζουν τον θάνατο ως ασθένεια. Και θεωρούν ηθικό δικαίωμα την αέναη αναβάθμιση του ανθρώπου δίχως όρια με όλα τα τεχνικά μέσα. Οι βιοσυντηρητικοί το θεωρούν αυτό επικίνδυνο και ανήθικο, μια επί πλέον επέκταση των ανισοτήτων. Για αυτούς η θνητότητα είναι συνυφασμένη με την ανθρωπινότητα και της δίνει νόημα.
Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά επιχειρεί να δώσει ο Θεφάνης Τάσης που διδάσκει Σύγχρονη Πρακτική Φιλοσοφία στο Alpen-Adria Universität στην Αυστρία και είναι επισκέπτης καθηγητής στο Universität St. Gallen στην Ελβετία.
Η ομιλία αυτή έγινε στην Λωζάννη με αφορμή το βιβλίο του «Φιλοσοφία της ανθρώπινης αναβάθμισης» που κυκλοφορεί (Δεκ. 2021) από τις εκδόσεις Αρμός.
