Με το θέμα να έχει πάρει τεράστιες, διεθνείς διαστάσεις επιστρατεύτηκαν ειδικοί ηλεκτρονικοί, χρησιμοποιήθηκαν εξελιγμένες μονταζιέρες, το φιλμάκι με την επίμαχη χειρονομία αναλύθηκε καρέ-καρέ και η αλήθεια δεν αποδείχτηκε ακόμα και τώρα,  με σιγουριά.

Θέλοντας να  λειτουργήσω σαν μάρτυρας υπεράσπισης, με δεδομένο ότι όταν ο Βαρουφάκης επιλέχθηκε απ' την Κυβέρνηση, εγώ και εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πήραμε βαθιά ανάσα ανακούφισης. Είπαμε: ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Με τις σπουδές του, με τα βιβλία του, με τις διαλέξεις του, με τις διδασκαλίες του, με τις συνεντεύξεις του,  σιγά μην του μένει χρόνος να κωλοδαχτυλιάζει τους Γερμανούς. Δεν περίμενα ότι με το που θα κατηγορηθεί γι' αυτήν την άσεμνη και μειωτική χειρονομία, θα ενοχοποιηθεί και θα συγκεντρώσει όλα τα πυρά του κόσμου εναντίον του. Πολύ δε περισσότερο, ότι δεν θα μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του κατά πως πρέπει. Κάπως έτσι ανάλαβα την υπεράσπιση του.

Εξηγούμαι:

Η κατηγορία ότι με σφιγμένη τη γροθιά και προτεταμένο το μεσαίο δάκτυλο προς τα πάνω έθιξε τους οποιασδήποτε εθνικότητας αποδέκτες, είναι εντελώς έωλη. Αποκλείεται ο υπουργός οικονομικών της Ελλάδας να χρησιμοποίησε αυτή την ξενόφερτη χειρονομία για να εκφραστεί. Έχοντας βέβαιη πληροφόρηση ότι δεν έκανε και μεταπτυχιακό στην ιατρική, έτσι ώστε κατά την πρακτική του εξάσκηση το συγκεκριμένο δάχτυλο να έχει πάθει αγκύλωση, στην προσπάθεια να διαγνώσει υπερπλασία του προστάτη ή την ένδειξη γαστρορραγίας, διά ψαχουλέματος, αποκλείω κι αυτή την περίπτωση.

Το βασικότερο άλλοθι για να αποποιηθεί αυτής της κατηγορίας θα έπρεπε να είναι: Τι χρεία έχουμε εδώ στην Ελλάδα από μια χειρονομία που χρησιμοποιούν Ιταλοί,  Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Γερμανοί κι Αμερικάνοι όταν έχουμε τις δικές μας χαρακτηριστικότατες  χειρονομίες για να εκφραστούμε.

Παράδειγμα: Το δικό μας κωλοδάχτυλο είναι πρακτικότερο, λειτουργικότερο και σαφέστερο και σχηματίζεται ως εξής. Ο μέσος δάχτυλος με την ευκαμψία που τον διακρίνει, αντί να στέκει όρθιο, άχαρο σαν αγγούρι, αναδιπλώνεται και σχηματίζει ορθή γωνία. Η μια πλευρά της γωνίας, αποτελείται από  την πρώτη φάλαγγα του μέσου δάχτυλου που εφάπτεται της παλάμης, η άλλη πλευρά αποτελείται απ' την μεσαία φάλαγγα του ίδιου δάχτυλου, που επεκτείνεται και συμπληρώνεται από την τρίτη φάλαγγα, την ονυχοφόρο. Δείκτης παράμεσος και μικρός δεν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο και στέκουν τεντωμένοι,    υποστηρίζοντας την προσπάθεια. Ο αντίχειρας παίζει τον δικό του καταλυτικό  ρόλο. Η δεύτερη και ονυχοφόρος φάλαγγα του αντίχειρα, της οποίας το μήλο  εφάπτεται απαλά στη μεσαία φάλαγγα του  λυγισμένου μέσου δάκτυλου, προσδίδει κύρος και αποφασιστικότητα για του τι μέλλει γενέσθαι. Αν η οργή μας είναι μεγάλη μπορεί να ακολουθήσει το σχηματισμό και το άλλο μας χέρι. Η κίνηση βγαίνει από μόνη της, δε χρειάζεται να την περιγράψω.

Μια άλλη βερσιόν λιγότερο θεαματική αλλά πιο ακριβής, με δεδομένο ότι ενυπάρχουν οι δύο εφαπτόμενες επιφάνειες: Η γροθιά σφιγμένη,  με τον αντίχειρα να  εισχωρεί με την ονυχοφόρο φάλαγγα του στη  σχισμή μεταξύ δείκτη και μέσου. Με την κατάλληλη πίεση διανοίγει οπή ικανή να εισχωρήσει κι έτσι αποτυπώνει επ' ακριβώς τις προθέσεις και τις επιθυμίες μας. Μαγικό!

Υπάρχουν και οι εκδοχές που χρησιμοποιούμε όλα μας τα δάχτυλα που εκτός από σεξιστικές έχουν και κοινωνικές προεκτάσεις.

Για να δούμε τις σεξιστικές: Κολλημένα τα δάχτυλα και των δύο χεριών που μετατρέπονται σε κουπιά, συγκλίνουν προς τα μέσα και κατευθύνονται με ταχύτητα στα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος. Στην προκειμένη περίπτωση, για  να χρησιμοποιηθεί η έκφραση απαραίτητο είναι, το πονηρό και παιχνιδιάρικο ύφος του Ζουράρη, επειδή όμως είναι αμίμητος, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πιο κοινότυπους προσδιορισμούς.  Έτσι τα μέζεα μπορούν να αντικατασταθούν χωρίς περίφραση από λέξεις όπως  το αρχαιοπρεπές "αρχίδια", τα δημώδη "γκογκόβια" και" παπάρια" , το φραμπαλαδιάρικο "καλαμπαλίκια", το ποντιακό "κάκαλα"  κλπ.  Από μόνη της η κίνηση τα λέει όλα. Δε χρειάζονται λόγια. Για όποιον όμως είναι στόκος και δεν καταλαβαίνει, μπορεί να συνοδεύεται από την φράση: "Θα μου τα κλάσεις" όταν σκέφτεσαι ατάραχα  ή "πάρτα" όταν ενεργείς δοτικά.

Στις κοινωνικές τώρα: Όταν το ερωτικό εκλείπει αλλά ο θυμός μας περισσεύει. Κι εδώ τα χέρια και τα δάχτυλα παίζουν πρωτεύοντα ρόλο όπως: Όλα τα δάχτυλα ανοιγμένα και τεντωμένα σε αμφότερα τα χέρια εκτείνονται προς τον ενοχλούντα, συνοδευόμενα απ'  τη φράση "να βρε μαλάκα."  Στην περίπτωση που οδηγάμε, προς αποφυγή ατυχήματος, χρησιμοποιούμε μόνο το ένα χέρι. Στις φράσεις όμως το ρεπερτόριο επεκτείνεται κατά το δοκούν. Το να (βρε μαλάκα) μπορεί να αντικατασταθεί  από το  "στα μούτρα σου",  "παρ' τα να μη στα χρωστάω", όρσε ή από οποιαδήποτε άλλη λέξη της εκάστοτε ντοπιολαλιάς.

Γνήσιες Ελληνικές  αντιδράσεις που δεν θα τις βρεις πουθενά αλλού στο κόσμο. Μοναδικές  και προστατευόμενες σαν (Π.Ο.Π) προϊόντα ονομασίας προέλευσης!  Έτσι, έχοντας εξασφαλίσει το κοπιράιτ όπου αλλού χρησιμοποιηθούν, είμαι βέβαιος ότι ο Βαρουφάκης θα απαιτήσει πνευματικά δικαιώματα. Θα είναι η αρχή του τέλους για το επαχθές και επονείδιστο χρέος μας. Αν δε η απήχηση που έχουν στη χώρα μας πλασαριστεί κατάλληλα  και  περάσει στο εξωτερικό, τότε θα επαληθευθεί," το λαλήσαν διά των προφητών", ότι η Ελλάδα με κυβέρνηση τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α σε δύο χρόνια θα 'ναι άλλη χώρα. Με αυτό το διακύβευμα,  υπάρχει περίπτωση ο υπουργός μας να χρησιμοποίησε το δάχτυλο του έτσι όπως ισχυρίζονται οι κάθε λογής προβοκάτορες;

Ύστερα από τις παραπάνω εξηγήσεις πείτε μου ποιος θα πίστευε ότι το επίμαχο βίντεο ήταν αυθεντικό. Πώς θα εξηγείτο υπουργός χώρας που έχει τόσες εγχώριες και ποικίλες επιλογές, θα χρησιμοποιούσε αυτή την ξενόφερτη, ξενέρωτη και ανοργασμική χειρονομία; Ή πώς θα έπαιζε το μέλλον της οικονομίας μας στα ζάρια, αγνοώντας μια τεράστια πηγή εσόδων που ξαφνικά προέκυψε από μια προβοκάτσια.

Αθώος λοιπόν! Και με τον μπεζαχτά ανοιχτό και έτοιμο να γεμίσει ζεστό, λαχταριστό συνάλλαγμα!

Γράφοντας όλες αυτές τις παραπάνω σκέψεις, μοιράστηκα τις αγωνίες μου με τη γυναίκα μου. Για να γίνω πιο παραστατικός της μίλαγα και συγχρόνως έπλεκα και ξέπλεκα τα δάχτυλα μου, τα άνοιγα, τα έκλεινα, τα στραμπούλαγα και της εξηγούσα με εικόνα και ήχο, περιμένοντας  την απάντηση της, αλλά και την από μέρους της αποδοχή.

Αντί διαλόγου, εισέπραξα μια άλλη δημοφιλέστατη  χειρονομία. Ήταν σαν μια παντομίμα που στην αρχή δεν την καταλάβαινα. Έσφιξε την γροθιά της κι άρχισε να κουνάει το χέρι της πάνω-κάτω λες και χτύπαγε νες καφέ στο σέικερ.

Όταν κατάλαβα επί τέλους τι εννοούσε μπήκα σε μεγάλο δίλημμα! Το στέλνω στο Λάκη για δημοσίευση ή δεν το στέλνω;

Κάπου εκεί ξανακοίταξα την κοπέλα στη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο,  εμπνεύστηκα κι από την κίνηση που κάνει με τα χέρια της και τ' αποφάσισα!

Το δικό σου αμάρτημα  με τον Στέλιο Καζαντζίδη, στίχοι-μουσική: Γιάννης Πάριος, (1987)