Εκείνος πάλι, ήταν αλλιώς. Δεν συμπαθούσε καθόλου τα ελληνικά τραγούδια, ακριβώς για τον ίδιο λόγο που εκείνη τα αγαπούσε, αλλά από την ανάποδη πλευρά. Όπως της εξομολογήθηκε κάποτε, τον ενοχλούσε η μελαγχολία που πολλές φορές προκύπτει από την αναλογία και αναμέτρηση ενός στίχου με την ίδια τη ζωή, τη ζωή του. Άλλωστε έτσι λειτουργούσε γενικά. Όποια σκέψη ή κατάσταση του προκαλούσε δυσκολία, απλά την αγνοούσε, την άφηνε στην άκρη. Και συνέχιζε ανάλαφρα, ή τουλάχιστον έτσι προσπαθούσε. 

Αγαπούσε την τζαζ, αλλά ακόμα πιο πολύ την κλασική μουσική. Εκείνη του έλεγε συχνά σαν αστείο πως πρέπει να ήταν ο μοναδικός, εκτός της μάνας του εκφωνητή, ακροατής κάποιων ραδιοφωνικών εκπομπών που συνήθιζε ν’ ακούει στο Τρίτο Πρόγραμμα.

Τα πρώτα τους βράδια της αφιέρωνε κάθε νύχτα, πριν πάνε για ύπνο, ένα κομμάτι τζαζ. Δεν ήταν πολύ εξοικειωμένος με την τεχνολογία, οπότε της  έδινε τον τίτλο κι εκείνη το έψαχνε στο youtube. Ήταν πολύ όμορφη διαδικασία, κι ας μην ήταν και πολύ παραμυθένια. Άλλωστε το παραμύθι δεν κράτησε για πολύ. Πολύ σύντομα ο πρίγκιπας έγινε βάτραχος κι η πριγκίπισσα κακιά μάγισσα.

Έπιασε εκείνη τότε να τακτοποιεί μια γωνίτσα στο μπαουλάκι της καρδιάς της. Εκεί που προσεκτικά, σε μικρά χρωματιστά κουτάκια, φύλαγε τα πολύτιμα. Θα ‘πρεπε να χωρέσει ένα ακόμα κουτάκι, το δικό του. Διάλεξε με προσοχή τις στιγμούλες που θα έκλεινε μέσα. Μόνο τις όμορφες ήθελε να κρατήσει.

Λίγο πριν κλείσει το χρωματιστό καπάκι κι όπως τοποθετούσε μέσα με ευλάβεια την πρώτη μουσική αφιέρωση που της είχε κάνει, χαμογέλασε γλυκόπικρα συνειδητοποιώντας πως τελικά και μια σκέτη μουσική μπορεί κάποιες στιγμές να ακουστεί σαν οδυνηρή κραυγή. Κι ας μην υπάρχουν λέξεις να συνοδεύουν τις νότες.

Η αφήγηση αυτή μου έφερε στο μυαλό τον φίλο Στέφανο, που και αυτουνού τα γούστα έκλιναν προς την μουσική πιο πολύ από τα τραγούδια γιατί όπως έλεγε αυτή έχει μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας. Ως εκ τούτου αφιερωμένο. 

Ο πίνακας του άρθρου: Will Barnet ( Μπέβερλι, 1911 - Νέα Υόρκη, 2012) "Sleeping Woman", ca. 1938, pen and ink, brush and ink, and ink wash on paperboard, Smithsonian American Art Museum. Η μουσική είναι του Jonh Coltrane ( Νέα Υόρκη, 1926-1967) με τίτλο "While my lady sleeps". Πηγή:  dimartblog.com

* * *