Το βρίσκεις λογικό;
Για παράδειγμα έναν πίνακα ζωγραφικής, ένα σπουδαίο έργο τέχνης, τεράστια ποσά δίνει ο άνθρωπος για να τ' αποκτήσει.
Τα της ζωής που επιλέγεις γιατί θεωρείς ότι είναι σωστό να τα 'χεις τσάμπα;
Λέει η ξαδέλφη μου: Ξέρεις ποιος είναι τζαμπατζής, αυτός που ποτέ του δεν έχει δουλέψει/κουραστεί.
Ε, ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τα παθήματα. Αυτός που ποτέ του δεν ασχολήθηκε για να καταλάβει (τεμπέλης) είναι ο τζαμπατζής (δεν εκτιμά το καλό -είναι σαν να του το χρώσταγε κάποιος - αλλά/και δεν θέλει με τίποτα -αποποιείται- να πληρώσει το οποιοδήποτε τίμημα).
Ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται όσο πιο ακατανόητο είναι το νόημα μιας κατάστασης που αναγκαζόμαστε να υποστούμε. Ως καταλύτης δρα το ότι - από κατασκευής - είμαστε ανυπόμονοι. Κι ενώ απολύτως βέβαιο είναι ότι το αποτέλεσμα κάθε πράξης/κατάστασης έρχεται σε βάθος χρόνου, καθώς και απολύτως βέβαιο είναι ότι το πρώτο -εμφανές- αποτέλεσμα δεν είναι αληθές, για την ακρίβεια είναι το αντίθετο του κανονικού αποτελέσματος. (Θα φέρω ως παράδειγμα το χειρότερο συμβάν, δες σʼ έναν θάνατο 1. πόσο αδιανόητο είναι να βρεις το νόημα, 2. ότι σαν πρώτο αποτέλεσμα θα δεις την καταστροφή και 3. ότι με την βοήθεια -το πέρας- του χρόνου θα πάρεις το κανονικό -σπουδαίο- αποτέλεσμα, που είναι η φανέρωση όλων των αληθειών.)
Με το ζόρι - πριν γίνουμε έτοιμοι - δεν γίνεται να βρούμε το νόημα, με το ζόρι - πριν γίνουμε έτοιμοι- δεν γίνεται να αποκτήσουμε υπομονή, τι μένει προς επιλογή; Δέξου να το υποστείς. (Επειδή θα το υποστείς θα σου βγει η αντίδραση, που αυτή φέρνει την δράση, που αυτή φέρνει όλα τα αποτελέσματα.)
