Ο επετειακός συλλογικός τόμος που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων σκιαγραφεί μια από τις πιο ανήσυχες και ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ανθρώπων της σύγχρονης Ελλάδας. Του Θοδωρή Αντωνόπουλου.

Δέκα χρόνια πέρασαν αφότου ο Λεωνίδας Χρηστάκης (Θεσσαλονίκη, 1928 - Αθήνα, 2009) αποδήμησε για τόπους περισσότερο χλοερούς σαν αυτούς που οραματιζόταν, έχοντας πριν αφήσει ανεξίτηλο το «στίγμα» του στην εγχώρια αντικουλτούρα της οποίας υπήρξε ένθερμος προπομπός, εμπνευστής και συνδημιουργός.  

«Οι δηλώσεις του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μετά την επίσκεψή του στη Cosco εγείρουν πολλά ερωτηματικά και προκαλούν σοβαρούς προβληματισμούς.
Είναι προφανές ότι το λιμάνι του Πειραιά και ο προσανατολισμός του τις επόμενες δεκαετίες θα επηρεάσει την οικονομική και κοινωνική ζωή όλων των Δήμων του παράκτιου μετώπου. Επίσης, είναι γνωστό ότι η Cosco δεν ήρθε χθες στον Πειραιά.

Κατά καιρούς έχει υπάρξει μεγάλη και δημόσια συζήτηση για το περιβαλλοντικό πρόβλημα στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Η συζήτηση αυτή συντηρείται και αναπαράγεται για πολλά χρόνια συχνά με όρους εμπειρισμού. 
Την κατάσταση αυτή και με δεδομένη και αδιαμφισβήτητη τη συστηματική, επί δεκαετίες περιβαλλοντική επιβάρυνση της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, επιλέξαμε να απευθυνθούμε σε αναγνωρισμένα και εξειδικευμένα επιστημονικά εργαστήρια όπως ο «Δημόκριτος», το «Εθνικό Αστεροσκοπείο» και το «ΕΛΚΕΘΕ»,

Και πέρασε και δεν πέρασε, κατά τη γνώμη μου φυσικά. Και εξηγούμαι. 

Το Καστράκι επί της Κανάρη, είναι μία έκταση 20 στρεμμάτων, στην άκρη της Δραπετσώνας. Βρίσκεται ανάμεσα στον αρχαιολογικό χώρο της Ηετιώνειας Πύλης και του καφέ μπαρ Απρόοπτον και έχει μια πολύ όμορφη θέα στο λιμάνι του Πειραιά. Τον χώρο αυτόν τον διεκδικούσε από τον ΟΛΠ ο δήμος Δραπετσώνας για πολλά χρόνια. Τελικά το 2016 παραχωρήθηκε στο δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας, ως μια ακόμα από τις πολλές παράπλευρες ωφέλειες που προέκυψαν στους τέσσερις παραλιμένιους δήμους με την πώληση του ΟΛΠ στην Cosco.