Ορυχείο χρυσού στην Βραζιλία 1986, του Sebastiao Ribero Salgado

Ο αστροφυσικός, δοκιμιογράφος και λογοτέχνης Άλαν Λάιτμαν ( Μέμφις, 1948) συζητά με τον Ηλία Μαγκλίνη με αφορμή το βιβλίο του "Τα όνειρα του Αϊνστάιν" που σημείωσε παγκόσμια επιτυχία.

Επικοινώνησα κάμποσες φορές με τον φυσικό και συγγραφέα Αλαν Λάιτμαν από τις αρχές αυτής της χρονιάς. Τόσο γραπτά όσο και μέσω zoom. Θυμάμαι ότι στην αρχή ήταν κάπως βαρύς, βλοσυρός. Οχι απέναντι στον συνομιλητή του ακριβώς (πέρα από την αρχική αμηχανία της γνωριμίας μεταξύ δύο αγνώστων), ωστόσο, ήταν διακριτό ένα βάρος που τον βασάνιζε. Ηταν η πανδημία; 

Πρώτα τραγούδησα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη (Γιάννενα, 1938- Αθήνα, 2021), θεός σχωρέστον, και μάλιστα σε σκυλάδικα και μετά από καιρό έμαθα το όνομά του. Το ρεζουμέ: Τα τραγούδια του είχαν μια υβριδική ενέργεια που έπαιξαν ρόλο για να φτιάξω - ανακαλύψω έναν άλλο εαυτό μου. Αυτόν που τη μέρα δεν τον κυκλοφορούσα, αλλά κάποιες νύχτες ξυράφι γινόμουνα έναν μ'αυτόν. Νύχτες που πρώτα έχανα το μυαλό μου και μετά γινόμουν τύφλα. Το έχανα όταν συναντούσα ένα μυθικό λαϊκό χύμα στο κύμα δίδυμο αδελφό μου και δεν ντρεπόμουνα να παραμιλώ για έρωτες μαγικούς κι αγιάτρευτους. Αυτά και τον ευχαριστώ ολοψύχως.