Και δυστυχώς η απόφαση του τουρκικού ΣτΕ είναι ακόμα μία απόδειξη του ότι γίνεται όλο και πιο απολυταρχικό το καθεστώτος που έχει εγκαθιδρύσει ο Ερντογάν στην Τουρκία και όπου η διάκριση των εξουσιών υπάρχει μόνο τύποις. Στην προκειμένη περίπτωση το ΣτΕ άναψε πράσινο φως στον Τούρκο πρόεδρο για να αποφασίσει αυτός για ένα θέμα που σχεδόν σε όλες τις σύγχρονες χώρες είναι αρμοδιότητα των ανωτάτων τους δικαστηρίων.   

Στη Γιούλη Επτακοίλη: «Οταν πηγαίνεις σε ένα ταβερνάκι στην Κέρκυρα, το νησί μου, πλάι στη θάλασσα ή κάτω από μια ελιά και στον κατάλογο έχει μοσχαρίσιο κρέας black angus το οποίο μάλιστα παραγγέλνεις, τότε μην απορείς που ο ψαράς πριν από λίγα χρόνια τσάκισε το καΐκι του επιλέγοντας να λάβει την επιδότηση. Ολοι έχουμε ευθύνη. Ο εστιάτορας, ο μάγειρας, ο πελάτης, όλοι».

Με τον Περικλή Κοσκινά, σεφ και συνιδιοκτήτη των εστιατορίων «Cookoovaya» και «Hoocut» είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε για μια συζήτηση γύρω από τη γαστρονομία αλλά όχι με τον τρόπο που γίνεται συνήθως, εστιάζοντας δηλαδή στις νέες τάσεις. Ο κεντρικός άξονας θέλαμε να είναι η παραγωγή, η πρώτη ύλη, η γαστρονομική ταυτότητα και το πώς αυτή διαμορφώνεται, θέματα που τον απασχολούν εδώ και χρόνια.

«Σε βάζουν σε μια διαδικασία να τρέχεις σε χορηγούς της πλάκας, να υποκρίνεσαι. Να σου έρχονται ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας και να κάνεις χειραψίες με αρχιεπισκόπους. Αυτές τις αστειότητες δεν τις μπορώ»: Ο επιτυχημένος μπασκετμπολίστας σε μια συνέντευξη στον Γιώργο Ψωμιάδη που θα συζητηθεί.

 Γεννήθηκα στην Αθήνα, μεγάλωσα στην Αιδηψό. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, λόγω και των συνθηκών στην επαρχία –μια μικρή κοινωνία χωρίς εγκληματικότητα–, ήμουν όλη μέρα σε ένα γήπεδο. Τελείωνα το σχολείο στις 2, έπαιρνα μια μπάλα κι έφευγα για το γήπεδο. Στην αρχή παίζαμε ποδόσφαιρο και όταν έπεφτε ο ήλιος πηγαίναμε στο μπάσκετ, που είχε φώτα. Έτσι κόλλησα το μικρόβιο του μπάσκετ, ενώ το ποδόσφαιρο ήταν η πρώτη επιλογή.

Μερόπη Κοκκίνη. Μια εμψυχωτική ομάδα που προσφέρει ψυχοκοινωνική στήριξη μέσω της τέχνης σε ηλικιωμένους, σε παιδιά που νοσηλεύονται ή που φιλοξενούνται σε ιδρύματα και σε άτομα με αναπηρίες.

Η πανδημία δεν τους σταμάτησε. Μπορεί να ακινητοποίησε έναν ολόκληρο πλανήτη, όμως οι Άγγελοι της Χαράς δεν το έβαλαν κάτω και δεν αποθαρρύνθηκαν. Αντιθέτως, συνέχισαν να μοιράζουν χαμόγελα ακόμα και από απόσταση με σύμμαχο την τεχνολογία, πραγματοποιώντας τις δράσεις τους ψηφιακά. Για όσους δεν γνωρίζουν, οι  Άγγελοι της Χαράς είναι μια εμψυχωτική ομάδα (μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία), η οποία, μέσα από την τέχνη και τις σύγχρονες ψυχοπαιδαγωγικές μεθόδους, προσπαθεί να επαναφέρει τη χαρά και την ελπίδα σε παιδιά που από τρυφερή ηλικία έρχονται αντιμέτωπα με την αβεβαιότητα, το άγχος και τον φόβο μέσα σε νοσοκομεία ή ιδρύματα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός. Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού ανακοίνωσε τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2019 (για τις εκδόσεις 2018). Τα Βραβεία απονέμονται στους: Μάρω Δούκα (Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων), Γιώργο Παπαδάκη, Δημήτρη Κανελλόπουλο, Δήμητρα Κολλιάκου, Χάρη Βλαβιανό, Βαγγέλη Χατζηβασιλείου, Μαρία Καραγιάννη, Μ.Ζ. Κοπιδάκη και Νίκο Χρυσό. Τιμητική διάκριση απονέμεται στα περιοδικά Νησίδες και Συριανά Γράμματα. 

ΚΡΑΤΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ 2019 
(για τις εκδόσεις 2018)

Σάκης Ιωαννίδης: Εάν η θεωρία συνωμοσίας που θέλει τον Μπιλ Γκέιτς να βρίσκεται πίσω από την επιδημία του κορωνοϊού είναι η πιο ενοχλητική για τον Μάικλ Σέρμερ, η θεωρία του 5G είναι μακράν η πιο γελοία. «Δεν μπορεί να υπάρξει σύνδεση του δικτύου κινητής τηλεφωνίας με τη διασπορά του ιού και τα εμβόλια, είναι τόσο γελοίο τέλος πάντων. Οι άνθρωποι φοβούνταν το 4G, το 3G, τα κινητά “παντόφλες”, οτιδήποτε», μας λέει γελώντας στην οθόνη του Skype.

Ο 65χρονος ελληνικής καταγωγής Αμερικανός Μάικλ Σέρμερ έχει αρκετή δουλειά αυτή την περίοδο και μάλλον δεν κινδυνεύει να μείνει άνεργος. Κάθε τόσο, ακόμη μία καινούργια θεωρία συνωμοσίας γύρω από την επιδημία του κορωνοϊού κάνει την εμφάνισή της και ο Σέρμερ αναλαμβάνει να την αποδομήσει.

Στις 17 Μαϊου του 1954, ανακοινώνεται η απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου των ΗΠΑ στην υπόθεση Μπράουν εναντίον Σχολικού Οργανισμού της Τοπίκα (Brown v. Board of Education of Topeka). Είναι η υπόθεση κατά την οποία αποφασίζεται ότι ο φυλετικός διαχωρισμός στα δημόσια σχολεία είναι αντισυνταγματικός Η απόφαση αυτή δίνει τέλος δίνει τέλος στο ρατσιστικό διαχωρισμό των σχολείων του αμερικάνικου Νότου, σε σχολεία για μαύρους και σχολεία για λευκούς και θεωρείται η ρίζα του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα.

Ακολουθεί ένα μινι-ντοκιμαντέρ (20:22) σε Σκηνοθεσία Νίκου Βεντούρα και Έρευνα και Συνεντεύξεις Λαμπρινής Θωμά, που αποτελεί μια πρώτη καταγραφή του ρόλου που έπαιξαν οι Έλληνες μετανάστες στον αμερικάνικο Νότο, θεωρούμενοι οι ίδιοι ως Μη Λευκοί (non whites), ώστε να δοθεί τέλος στο ρατσισμό.

Πηγή: thepressproject.gr

Τώρα που το “περιβαλλοντικό” νομοσχέδιο δυστυχώς ψηφίστηκε, σίγουρα θα μοιράζεσαι μαζί μας την ίδια αγωνία. Τώρα τι γίνεται; Ποια είναι τελικά η επόμενη μέρα για το περιβάλλον της χώρας μας; 
 
Θέλουμε να ξέρεις ότι οι φωνές μας, η δική σου και των 42.000 ακόμη συμπολιτών μας, δεν θα χαθούν. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να μη γίνουν εξορύξεις στους φυσικούς παραδείσους της χώρας και να μην ξηλωθεί κάθε περιβαλλοντική προστασία στο όνομα της γρήγορης “ανάπτυξης”.