Το "Bella Ciao" (μεταφράζεται ως «Αντίο Αγαπημένη») είναι παραδοσιακό ιταλικό τραγούδι που το τραγουδούσαν στις αρχές του 20ού αιώνα οι γυναίκες που μάζευαν ρύζι στις φυτείες της ιταλικής επαρχίας Terre d'Acqua κοντά στην Μπολόνια. Η πρώτη γνωστή ερμηνεία του 1906 έχει τη μορφή αντίδρασης κατά του αφεντικού, που «μ' ένα ραβδί στο χέρι» παρακολουθεί τους εργάτες, χαραμίζει τη ζωή των γυναικών και δεν πληρώνει τους μισθούς.   Η μελωδία του, ωστόσο, με διαφορετικούς στίχους, έγινε γνωστή στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το τραγούδι έγινε ύμνος για τους Ιταλούς που αντιστάθηκαν ένοπλα εναντίον του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι κατά το διάστημα 1943-1945.

Σε ένα άρθρο μου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 6.9.17 χαρακτήριζα προβληματικότερο των προηγουμένων το σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ/ΤΕΙ που πρότεινε ο υπουργός Παιδείας στις 28.8.17. Από τότε φαινόταν ότι θα εγκαταλειπόταν για ακόμα μία φορά η καθιέρωση του Εθνικού Απολυτηρίου ως μοναδικού τρόπου εισαγωγής σε ΑΕΙ/ΤΕΙ.

Αυτό, δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε με τις ανακοινώσεις του υπουργού στις 3.9.18 για το «νέο» σύστημα (διαφορετικό από εκείνο της 28.8.18), αφού επί πολλούς μήνες έκανε λόγο για το Εθνικό Απολυτήριο. Με το εξαγγελθέν σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ/ΤΕΙ ο σημερινός υπουργός Παιδείας επαναλαμβάνει τους πειραματισμούς των προκατόχων του. Το εξαγγελθέν σύστημα δεν είναι νέο αλλά συνδυασμός προηγούμενων συστημάτων με ορισμένες προσθήκες. Το σύστημα αυτό:

Ο συγγραφέας και καθηγητής Φιλοσοφίας σε μία συζήτηση με τον Γιάννη Πανταζόπουλο για τον εθισμό στα social media, την αυτοπραγμάτωση των νέων και το δίλημμα «μνήμη ή λήθη».

Η πλατεία Καλλιγά βρίσκεται λίγα μόλις μέτρα από την οδό Πατησίων και αποτελεί μια φωτεινή εξαίρεση στον αστικό ιστό της πόλης. Όμορφοι κάθετοι δρόμοι, μεταπολεμικά διαμερίσματα, διώροφες κατοικίες με μικρούς κήπους και ο πολυπολιτισμικός της χαρακτήρας προσδίδουν στην περιοχή μια ξεχωριστή ομορφιά, καθιστώντας την έναν ζωτικό δημόσιο χώρο.  

Σε μια άνευ προηγουμένου απόπειρα εκφοβισμού και φακελώματος όσων εναντιώνονται στις πρακτικές του, ο χημικός κολοσσός Monsanto με ένα δικαστικό ένταλμα 168 σελίδων απαιτεί από τη διαδικτυακή πλατφόρμα Avaaz -που δίνει τη δυνατότητα σε πολίτες σε όλο τον κόσμο να ξεκινούν και σε πολλές περιπτώσεις να κερδίζουν εκστρατείες πάνω σε φλέγοντα ζητήματα- την παράδοση όλων των προσωπικών emails, τις σημειώσεις και τα αρχεία που διαθέτει για τη Monsanto.

Είναι κάποιοι κρετίνοι που θεωρούν ολόκληρη την πανίδα του πλανήτη, εκεί που ισχύει ο αμείλικτος νόμος της φυσικής επιβίωσης, σαν τα πετς του σαλονιού τους. Εκείνα τα έρμα τα σκυλάκια και τα γατάκια που τα στειρώνουν, τα κλείνουν σε μπαλκόνια και σε δωμάτια ώρες και μέρες που τα ντύνουν (!) και που βγάζουν σ'αυτά όλη τη νεύρωση και τον νοσηρό τους συναισθηματισμό. Όλοι αυτοί που θεωρούν την υστερία τους ζωοφιλία. Περί εγωτικής ανασφάλειας και ναρκισσισμού βέβαια πρόκειται. Περί υποκατάστατων μιας ζωής χωρίς παιδιά, σύντροφο, ανθρώπινες επαφές κ.λπ πρόκειται. Οι μαστούρηδες της έλλειψης πραγματικής ζωής.

Μεγαλώνουμε παιδιά ελευθέρας βοσκής, καλλιεργούμε ένα μποστάνι στο προαύλιο, ανακαλύπτουμε την ευτυχία σε ένα ελεύθερο σχολείο, κάνουμε ένα ταξίδι στο απροσδόκητο, βάζουμε τη φροντίδα στον αυτόματο, αφηγούμαστε τις νέες περιπέτειες ενός καναπέ. 

Αυτά και άλλα πολλά μόνο στη «σχεδία» Σεπτεμβρίου 2018 (τεύχος #62).
Από την Τετάρτη 29 Αυγούστου στους δρόμους της πόλης.

Με πορείες και αγωγές εναντίον της κυβέρνησης Τραμπ θέλουν να δηλώσουν ότι δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια για να σωθεί ο πλανήτης και η υγεία των ανθρώπων.

Αν ρωτήσετε την Jamie Margolin και την Nadia Nazar πως έγιναν συνιδρύτριες μίας περιβαλλοντικής ακτιβιστικής ομάδας, η απάντηση είναι απλή: από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.  

Το προηγούμενο καλοκαίρι, η 15χρονη Nazar από τη Βαλτιμόρη διάβασε μία ιστορία για την κλιματική αλλαγή που περιλάμβανε την Margolin, από το Σιάτλ, και την ακολούθησε στο Instagram. Μετά από αυτό οι δύο κοπέλες άρχισαν να συνομιλούν για το πώς θα μπορούσαν να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για την κλιματική αλλαγή. 

Αυτό οδήγησε στη δημιουργία της Zero Hour, μία οργάνωσης νέων ανθρώπων από διάφορες φυλές με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού για ζητήματα που αφορούν το κλίμα.