Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γιορτάσεις τα 25 χρόνια Friends, το 1/4 αιώνα Φιλαράκια, το ιωβηλαίο της αμερικάνικης σειράς που πήρε την παιδική μας ηλικία στα νότια Βαλκάνια και την έκανε Μανχάταν. ΟΚ, ο καλύτερος τρόπος είναι μάλλον να έχεις προχωρήσει αρκετά στην ζωή σου, την ψυχική σου υγεία και την συναισθηματική σου ωριμότητα ώστε να μην χρειάζεσαι πλέον πεζά pop culture references ώστε να επικοινωνήσεις με άλλους ανθρώπους κι η νοσταλγία του εξιδανικευμένου παρελθόντος να είναι πια απλώς ένα βάρος που δεν βλέπεις την ώρα να αποτινάξεις από πάνω σου ώστε να ζήσεις πραγματικά. Λοιπόν, ναι, εμείς δεν θα κάνουμε αυτό. Θα κινηθούμε σε πιο κλασικά μονοπάτια. Συγνώμη μαμά αγαπητοί φίλοι και φίλες.

Μπορεί να μην σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ότι ακόμα και η ικανότητά σου στο να διαχειριστείς καταστάσεις, να θυμηθείς πληροφορίες, να κάνεις την όποια γνώση να αποθηκευτεί για τα καλά στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου σου, μπορεί να βοηθηθεί από κάτι τόσο απλό όσο το περπάτημα.

Του M. HULOT. Τι είναι αυτό που σε κάνει να χαρακτηρίσεις έναν δίσκο ως «σπουδαίο», πέρα από είδη και κατηγορίες, πέρα από την κυρίαρχη τάση και τι είναι μοδάτο αυτή τη στιγμή; Για έναν δίσκο με τραγούδια το Α και το Ω είναι η μουσική και οι στίχοι, κυρίως οι στίχοι, κάτι που τελευταία έχει υποβιβαστεί πάρα πολύ, σε βαθμό απελπιστικό, γιατί μέσα στις καταπληκτικές παραγωγές, τα εντυπωσιακά beat και τις ακόμα πιο εντυπωσιακά παραμορφωμένες φωνές ή τα περίτεχνα ριφ, τους στίχους τούς ξεχνάμε. Και δεν τους ξεχνάμε απλώς, προσπαθούμε και να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα.

Έξι ειδικοί στον τομέα τους δίνουν πρακτικές συμβουλές για μείωση της σπατάλης νερού, πιο συνειδητή επιλογή τροφής και ρούχων, μείωση της ενέργειας που καταναλώνουμε και των απορριμμάτων που παράγουμε. Των M.Hulot και Θ.Αντωνόπουλου. 

Δεν ήταν μόνο οι τίτλοι των ειδήσεων που στοίχειωσαν το φετινό καλοκαίρι – που μιλούσαν τρομακτικά για το πιο «θερμό καλοκαίρι της σύγχρονης ιστορίας», το «καλοκαίρι που κάηκαν μαζεμένα τα περισσότερα δάση του Αμαζονίου» ή για την «ανυπολόγιστη καταστροφή από τις πυρκαγιές της Σιβηρίας». Ήταν και η αίσθηση ότι δεν έχουμε και πολλά περιθώρια για επανόρθωση και ότι οι πιθανότητες να αυτοκαταστραφούμε δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία.  

Ξανανιώνουμε στα θρανία της ωριμότητας, σερβίρουμε έναν ολάκερο πολιτισμό στο φλιτζάνι, αποζητούμε τη ουτοπία της ησυχίας, εξασκούμαστε στην κοπτοραπτική μαζί με τον Τσέχωφ, ξεσκεπάζουμε το νέφος της συγκάλυψης, βιώνουμε τη μεγαλύτερη χαρά στα γήπεδα της ελπίδας.


Αυτά και άλλα πολλά μόνο στη «σχεδία» Σεπτεμβρίου 2019 (τεύχος #73).  Από την Τετάρτη 28 Αυγούστου στους δρόμους της πόλης.