Ο πιο σκληρός μοντερνισμός συγκρούεται με έναν εξίσου σκληρό ρομαντισμό.

Ο Ταρκόφσκι από το 1977 μέχρι το 1983 παράγει μια σειρά φωτογραφιών polaroid με μια μηχανή που του χάρισε ο ιταλός σκηνοθέτης Michelangelo Antonioni. Αν και ακόμα δεν έχουν δημοσιευτεί όλες οι φωτογραφίες του αρχείου, η σειρά φωτογραφιών είναι χωρισμένη κατά βάση σε δύο κατηγορίες, οι πρώτες τραβηγμένες στην ρωσική επαρχεία με την οικογένεια του, οι δεύτερες στην Ιταλία προετοιμάζοντας την ταινία “Νοσταλγία”. Οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν κάτι το οποίο ήταν ήδη γνωστό: ο Tarkovsky είχε μια ιδιαίτερη ματιά, και πίσω από τα μάτια του η αισθητική αντίληψη έβλεπε περισσότερα από όσα το ίδιο το φως πρόβαλε πάνω στο αισθητικό όργανο του ματιού. Οι φωτογραφίες του όμως, έδωσαν τροφή για μια επανεκκίνηση της συζήτησης γύρω από τις φωτογραφίες polaroid εν γένει, και θέτουν το ζήτημα κεντρικά: τι είναι αισθητικό σε ένα αισθητικό αντικείμενο. Και τι είναι μια polaroid;