Γλυκιά μου αγάπη, είμαι αυτό το κορίτσι.
Ένας άντρας που γράφει ξέρει πάρα πολλά,
τι μάγια, τι φετίχ!
Σαν να μην έφταναν οι στύσεις, τα συνέδρια και τ' αγαθά·
οι μηχανές και τα γαλόνια
και οι πόλεμοι σαν να μην έφταναν καθόλου.
Μ' έπιπλα από δεύτερο χέρι φτιάχνει ένα δέντρο.
Ένας συγγραφέας είναι πρωτίστως κάθαρμα.
Γλυκιά μου αγάπη, είσαι αυτός ο άντρας.
Δίχως ν' αγαπάμε τον εαυτό μας,
μισώντας τα παπούτσια μας, και τα καπέλα μας ακόμη,
αγαπάμε ο ένας τον άλλον, μονάκριβα, μονάκριβα.
Τα χέρια μας είναι γαλάζια και απαλά.
Τα μάτια μας είναι γεμάτα τρομακτικές εξομολογήσεις.
Αλλά όταν παντρευόμαστε
τα παιδιά φεύγουν αηδιασμένα.
Υπάρχει πάρα πολύ φαγητό και κανείς δεν απόμεινε
για να καταφάει όλη αυτή την αλλόκοτη αφθονία.
Ανν Σέξτον | "Η μαύρη μαγεία" (The Black Art) | 1962
[από: Ανν Σέξτον, Ερωτικά Ποιήματα, Mτφρ./Εισ./Επίμ.: Ευτυχία Παναγιώτου, εκδόσεις Μελάνι, α΄ έκδ. 2010, σσ. 9-10]
(Στις 4 Οκτωβρίου του 1974, αφού γευμάτισε με την ποιήτρια Maxine Kumin, πήγε σπίτι της, φόρεσε το γούνινο παλτό της μητέρας της, έβγαλε όλα της τα δαχτυλίδια, έβαλε μια βότκα, κλειδώθηκε στο γκαράζ και, βάζοντας μπρος στη μηχανή του αυτοκινήτου της, αυτοκτόνησε,
εισπνέοντας μονοξείδιο του άνθρακα.)
εικόνα: η πάντα ευειδής Ανν Σέξτον, εδώ με κιμονό, παρά την προτίμησή της στο μανίκι αμερικαίν που της πήγαινε τόσο ( - 4/10/1974, ετών 45, Weston - Massachusetts)