Το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εις βάρος ισραηλινών πολιτικών προσώπων, σηματοδοτεί τη πρώτη φορά που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εναντιώνεται σε αρχηγό χώρας που βρίσκεται σε στενή επαφή με τις ΗΠΑ.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου μπήκε στην ίδια “κλίμακα” με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για τον οποίο το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εξέδωσε χθες Κυριακή ένταλμα σύλληψης για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
“Ασήκωτες” οι κατηγορίες κατά των ηγετών της Χαμάς
Ο επικεφαλής εισαγγελέα του δικαστηρίου Καρίμ Χαν ανέφερε ότι οι κατηγορίες κατά των Σινουάρ, Χανίγια και αλ Μάσρι περιλαμβάνουν «εξόντωση, δολοφονία, σύλληψη ομήρων, βιασμό και σεξουαλική επίθεση κατά τη διάρκεια της κράτησης».
«Ο κόσμος συγκλονίστηκε στις 7 Οκτωβρίου όταν άνθρωποι ξεριζώθηκαν από τα υπνοδωμάτια τους, από τα σπίτια τους, από τα διάφορα κιμπούτς στο Ισραήλ», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «οι άνθρωποι υπέφεραν πάρα πολύ».
Ένταλμα σύλληψης για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και Γιοάβ Γκάλντ
Από την άλλη πλευρά, οι κατηγορίες εις βάρος των δύο ισραηλινών πολιτικών ηγετών, περιλαμβάνουν την «την πρόκληση εξόντωσης, την πρόκληση πείνας ως μέθοδο πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, τη σκόπιμη στόχευση αμάχων σε συγκρούσεις».
Από την πλευρά του ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε δηλώσει ότι τυχόν έκδοση ενταλμάτων σύλληψης από τη Χάγη κατά ανώτερων αξιωματούχων της ισραηλινής κυβέρνησης και του στρατού «θα ήταν μία προσβολή ιστορικών διαστάσεων» και ότι το Ισραήλ «διαθέτει ένα ανεξάρτητο νομικό σύστημα που διερευνά αυστηρά όλες τις παραβιάσεις του νόμου».
«Κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου», εξέφρασε από την πλευρά του ο Χαν, όταν ρωτήθηκε από την Αμανπούρ, τονίζοντας ότι αν το Ισραήλ διαφωνεί με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είναι ελεύθεροι, παρά τις αντιρρήσεις για τη δικαιοδοσία, να εγείρουν αμφισβήτηση ενώπιον των δικαστών του δικαστηρίου.
Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν είναι μέλη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Ωστόσο, το ΔΠΔ υποστηρίζει ότι έχει δικαιοδοσία στη Γάζα, την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Δυτική Όχθη, αφού οι Παλαιστίνιοι ηγέτες συμφώνησαν επίσημα να δεσμευτούν από τις ιδρυτικές αρχές του δικαστηρίου το 2015.
Πηγή: dikastiko.gr
Νικόλας Σεβαστάκης στο fb
Το διεθνές ποινικό δικαστήριο κινείται, με τα όριά του, στην κατεύθυνση που θα έπρεπε να είναι ο άξονας μιας διεθνικής πολιτικής κοινότητας: εναντίον των εγκληματιών πολέμου είτε είναι κρατικοί είτε μη κρατικοί παίκτες, είτε εμφανίζονται με 'δυτικά' είτε με 'αντιδυτικά' πλαίσια αναφοράς. Προφανώς προσμετρώνται παράγοντες, τα κριτηρια είναι σύνθετα- ειδαλλιώς θα έπρεπε να παραπεμφθούν στο διεθνές ποινικό δικαστήριο πολλές δεκάδες κυβερνήσεων, ηγέτες οργανώσεων και πρόσωπα από όλες τις γωνίες του πλανήτη (να, για παράδειγμα, αυτοί οι άθλιοι πολέμαρχοι που έχουν βυθίσει το Σουδάν στη βία εδώ και καιρό).
Το βασικό: τα επιμέρους κράτη και οι εθνικές κυβερνήσεις δεν μπορεί να επικαλούνται υπαρξιακούς κινδύνους και τούτο να δικαιολογεί τα πάντα. Ούτε η αντίσταση ή η αντίθεση σε ένα σύστημα εξουσίας δικαιολογεί σφαγές (το λέω γιατί δυστυχώς υπάρχουν κι αυτοί που περνούν en passant τις αποτρόπαιες πράξεις της Χαμάς).
Και είναι επίσης υγιές το ότι η κοινωνική και ηθική κριτική των πολιτών περνάει, έστω θραυσματικά, στο επίπεδο της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης.