Σάββατο, 11 Μαΐου 2024 20:00

Ο Αλαίν φιλοσοφεί περί αφαλού

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

afalosΉταν Ιούνιος, ο πρώτος ήλιος έβγαινε μέσα από τα σύννεφα, και ο Αλαίν περπατούσε αργά σε ένα παρισινό δρόμο. Παρατηρούσε τα νεαρά κορίτσια, που έδειχναν όλα τον γυμνό αφαλό τους ανάμεσα στο χαμηλοκάβαλο παντελόνι τους και το πολύ κοντό μπλουζάκι.

Είχε μαγνητιστεί, είχε μαγνητιστεί και μαζί μπερδευτεί: θαρρείς και η δύναμη της γοητείας τους δεν ήταν πια συγκεντρωμένη στους μηρούς τους, ούτε στα όπισθιά τους, ούτε στο στήθος τους, αλλά σ'αυτήν τη στρογγυλή τρυπούλα στη μέση του σώματος.

Αυτό τον παρακίνησε να σκεφτεί: Αν ένας άντρας (ή μία εποχή) θεωρεί κέντρο της γυναικείας γοητείας τους μηρούς, πως να περιγράψει κανείς και να ορίσει την ιδιαιτερότητα αυτού του ερωτικού προσανατολισμού; Σκέφτηκε μία πρόχειρη απάντηση:

το μήκος των μηρών είναι η μεταφορική εικόνα του μεγάλου και μαγευτικού δρόμου ( γι'αυτό πρέπει να είναι μακριοί οι μηροί) που οδηγούν στην ερωτική πραγμάτωση, όντως, σκέφτεται ο Αλαίν, το μήκος των μηρών, ακόμα και στα μισά της ερωτικής πράξης , χαρίζει στη γυναίκα τη ρομαντική μαγεία του απροσπέλαστου. 

Αν ένας άντρας ( ή μία εποχή) θεωρεί κέντρο τη γυναικείας γοητείας τα οπίσθια, πως να περιγράψει και να ορίσει την ιδιαιτερότητα αυτού του ερωτικού προσανατολισμού; Σκέφτηκε μία πρόχειρη απάντηση: βιαιότητα, ευθυμία, ο συντομότερος δρόμος προς τον στόχο, έναν στόχο ιδιαίτερα ερεθιστικό καθώς είναι διττός.

Αν ένας άντρας ( ή μία εποχή) θεωρεί κέντρο της γυναικείας γοητείας το στήθος, πως να περιγράψει κανείς και να ορίσει την ιδιαιτερότητα αυτού του ερωτικού προσανατολισμού; Σκέφτηκε μία πρόχειρη απάντηση: αγιοποίηση της γυναίκας, η Παρθένος Μαρία που θηλάζει τον Ιησού, το αρσενικό φίλο γονυπετές μπροστά στην υψηλή αποστολή του θηλυκού φύλου. 

Αλλά πως να ορίσει κανείς τον ερωτισμό ενός άντρα ( ή μιας εποχής) που θεωρεί ότι η γυναικεία γοητεία είναι συγκεντρωμένη στη μέση του σώματος, στον αφαλό; 

Σ.Δ. Την πρώτη δεκαετία του 21ου εμφανίστηκε και γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στις κοπέλες, μια νέα μόδα, αυτή που είχε στο κέντρο της το γυμνό αφαλό. 

Το παραπάνω απόσπασμα (που το θυμήθηκα τη Μεγάλη εβδομάδα, όταν είδα στο δρόμο μια παρέα νεαρών κοριτσιών όλες με γυμνό τον αφαλό τους), ξεκινάει το μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα (Μπρνό, Τσεχία, 1929 - Παρίσι, 2023) " Η γιορτή της ασημαντότητας" (2013). Στην Ελλάδα εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΕΣΤΙΑ το 2014 και με την 5η έκδοση έφτασε στην 20η χιλιάδα.

Τα βιβλία του Κούντερα όλα τα φχαριστιόμουνα, άλλα λίγο και άλλα πολύ, βασικά εξ αιτίας που το ύφους τους και το στυλ τους ταιριάζανε στον δικό μου κόσμο με το περιεχόμενό τους. Βιβλία που έρεαν μέσα μου σαν γάργαρο νεράκι και με αναζωογονούσαν ιδιαίτερα σε θέματα σχετικά με την ελευθερία και τη δημοκρατία και στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο και στις διαπροσωπικές σχέσεις αλλά και στο σύμπαν του γνώθι σ'εαυτόν. 

Πιστεύω ότι ο Κούντερα ανήκει σε εκείνη τη λίστα των σπουδαίων λογοτεχνών που κατά πως ισχυρίζονται ειδικοί είναι μεγάλο λάθος που δεν βραβεύτηκαν με το Νόμπελ. Μια λίστα που περιλαμβάνει ονόματα όπως Τολστόι, Τσέχοφ, Γκόρκι, Ίψεν, Στρίνμπεργκ, Ζολά, Προυστ, Κάφκα, Ρίλκε, Μπρεχτ, Τόμας Χάρντι, Χένρι Τζέιμς, Μαρκ Τουέιν, Τζόζεφ Κόνραντ, Τζέιμς Τζόις, Ντ. Χ. Λόρενς, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.

Στοιχεία από το βίο του Μίλαν Κούντερα και τα βιβλία του που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά  ΕΔΩ  

Διαβάστηκε 673 φορές Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 14 Μαΐου 2024 14:52
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση