Τότε είχα ανάγκη από μια νίκη και βρήκα στην διακοπή του καπνίσματος μια προσιτή τέτοια. 

Υπάρχει κανένα κόλπο; Και ναι και όχι. 

Εγώ ακολούθησα μια απλή πρακτική που έμαθα όταν ήμουν φοιτητής,  από τον κυρ Αλέκο που ήταν εργάτης στα Λιπάσματα μαζί με τον πατέρα μου:

Αφήνουμε το πακέτο στο τραπέζι και λέμε  "Δεν θα ξανακαπνίσω".

Την θυμήθηκα όταν ήλθε ο δικός μου καιρός. 

Ξεκίνησα με 5άρι πέρασα στο ΤΕΛΕΙΟΝ και έμεινα αρκετά στο ΕΘΝΟΣ.

Ενδιάμεσοι σταθμοί ΡΗΓΑΣ, το κλασικό ΚΑΡΕΛΙΑ και το HELLAS 

Στο στρατό κάπνιζα Δελφοί. Αργότερα πήγα στο Κιρέτσιλερ και όταν η ΣΕΚΑΠ το σταμάτησε σε διάφορα ξένα

σήματα. 

Τα πακέτα-κασετίνα τα έβρισκα πιο βολικά γιατί μπορούσες και να γράψεις: Κάποια σκέψη ή  ένα σχήμα. 

Στην εικόνα το τελευταίο μου πακέτο. 

Τα κράτησα ως ενθύμιο.