Έκτοτε η Τεχνική Εκπαίδευση εγκαταλείφθηκε τεχνηέντως με ανέντιμο τρόπο. 

Κάτω από το απατηλό αλλά και επικίνδυνο όραμα της ίδιας εκπαίδευσης για όλους τους ανθρώπους περιορίστηκε δια της εξομοίωσης με αυτό που ονομάσθηκε "γενική". 

Αποτέλεσμα: Η "παραγωγή" ανεπάγγελτων νέων που, μην καμωνόμαστε πως το ξεχνάμε,  ούτε γενική μόρφωση διαθέτουν.

Το αστείο της ιστορίας είναι ότι οι οπαδοί της τάχα μου ισότητας και της εξομοίωσης των πάντων αγνοούν, ή προσπερνούν σκόπιμα, το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένας δρόμος για την μόρφωση.

Και ότι η ακαδημαϊκή παιδεία που προσφέρουμε με την σέσουλα υποσκάπτει τάλαντα, ικανότητες, εκδηλώσεις εφευρετικότητας που η αξιοποίηση τους, και εδώ υπάρχει το τεχνηέντως με έντιμο τρόπο, θα ήταν αρωγός σε ατομική και κοινωνική ευημερία. 

Δεν ξέρω αν υπάρχουν βάσιμες ελπίδες εκεί στο Υπουργείο να παρατήσουν τα ελάσσονα (τράπεζα θεμάτων, διαδραστικούς πίνακες, τσιρλίντιγκ) και να ασχοληθούν με τα μείζονα. 

Ίσως και ναι: Αν αντιληφθούν ότι η πολλαπλότητα προσιτών εκπαιδευτικών διόδων είναι σημαντικότερη από την πολλαπλότητα σχολικών βιβλίων.

Και δύο σχόλια

Θεολόγος Ιγνατιάδης

Σημαντικότερη είναι. Απλά βλέπω ότι μένουν δύο υπόλοιπα. Το 1ο, όσοι πιστεύουν στην πολλαπλότητα προσιτών εκπαιδευτικών διόδων να γίνονται όλο και πιο συγκεκριμένοι, μπας και βρεθούν κάποιοι ανοιχτόμυαλοι συνδικαλιστές και στελέχη του υπουργείου Παιδείας και το πάρουνε στα ζεστά. Και το 2ο. Παράλληλα με την σημαντικότερη επιλογή, νομίζω ότι γίνεται να επεξεργαστούν οι αρμόδιοι της εκπαίδευσης και τα λιγότερα σημαντικά, αλλά με ένα τρόπο καλά σχεδιασμένο και προσπαθώντας να έχουν στο μυαλό τους όλα τα παιδιά του κόσμου, είτε φοιτούν στη γενική εκπαίδευση, είτε στην τεχνική. Να σημειώσω τέλος ότι θεωρώ την πολλαπλότητα των σχολικών βιβλίων σημαντική κι αυτή επιλογή.

Ν.Σ. Μαυρογιάννης

Γεια σας

Αντιλαμβάνομαι ότι το θέμα αν και ουσιώδες δεν είναι απλό.

Ακόμα και αν υπάρχει συμφωνία στο ότι η τεχνική εκπαίδευση πρέπει πάραυτα να στηθεί στα πόδια της δεν είναι εύκολο να συμφωνήσουμε στο πως.

Τη στιγμή μάλιστα που γύρω από υπάρχουσες παθογένειες (κάποιες επισημάνθηκαν) είναι στοιχισμένες και ισχυρές αντιδράσεις.

Αλλά γι αυτό είναι οι κυβερνήτες. Να λύνουν προβλήματα και όχι να τα συντηρούν.

Είναι αλήθεια ότι όπως επισημαίνει ο ο Giannis Kareklas οικονομικός προσανατολισμός της Ελλάδας (αλλά και άλλων χωρών) έχει αλλάξει και πρωτογενής-δευτερογενής τομέας έχουν συρρικνωθεί. Επομένως η όποια τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση του σήμερα δεν μπορεί να είναι αντίγραφο εκείνης που είχαμε πριν 50 χρόνια.

Όμως επίσης αλήθεια είναι ότι υπάρχει εκεί έξω μια οικονομία που έχει ανάγκη από κατάλληλα εκπαιδευμένους ανθρώπους μερικές φορές χωρίς να το ξέρει. Μια τεχνική εκπαίδευση του σήμερα οφείλει όχι μόνο να καλύπτει ανάγκες αλλά συγχρόνως να ωθεί την οικονομία να αποφύγει τον εμπειρισμό. Τέλος δύναται με την προετοιμασία των μαθητών να απελευθερώσει δημιουργικές δυνάμεις που να μεταφέρουν εκεί έξω φρέσκες ιδέες και γιατί όχι να ανοίξουν δρόμους.

Επιμένω στο σημείο ότι πρέπει να στραφούμε προς την κατεύθυνση πολλών τύπων σπουδών ανάλογα με ανάγκες, ικανότητες, βλέψεις, απαιτήσεις και να γυρίσουμε την πλάτη στο ένα και μοναδικό καλούπι.

Τέλος θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν χρειάζεται υπερηφάνως να ανακαλύψουμε τα πάντα. Ας δούμε και την εμπειρία άλλων χωρών.

Σ.Δ. Η φωτό είναι του 1ου ΕΠΑΛ Κερατσινίου - Ναυτικό Λύκειο, που βρίσκεται στη περιοχή του Άγιου Μηνά, στην αρχή της Λεωφόρου Σχιστού. 

Ο τίτλος είναι του επιλέγοντα διαχειριστή Λάκη Ιγνατιάδη.