Πολλά από αυτά στεγάζουν διάφορους νεκρούς ή ζωντανούς συλλόγους και κάποια ακόμη και υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού που συν τω χρόνω τα εγκατέλειψαν σε χειρότερη παρακμή από ότι όταν τα παρέλαβαν (παράδειγμα η λεγόμενη οικία Κωλέττη πάνω από την Αρχαία Αγορά).

Είμαι οπαδός της ιδιωτικοποίησης πολλών κτιρίων της Πλάκας, με μόνο γνώμονα την αυστηρή επίβλεψη της υποχρεωτικής διατήρησής τους βάσει μελέτης πριν την αγορά. Όμως είμαι και θερμός υποστηρικτής να διατηρήσουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους όλα όσα αντέχει το κράτος και οι υπηρεσίες του να συντηρούν επαρκώς και να τα κρατάνε ζωντανά. Η ιδέα της έξωσης του ΣΕΑ με απασχολεί λοιπόν, πέραν του γελοίου και επικίνδυνου κινήτρου της απόφασης, διότι πιστεύω ότι το Υπουργείο δεν έχει την παραμικρή ικανότητα να επιβλέψει τέτοιες ιδιωτικοποιήσεις και να αποτρέψει σαχλές ή επώδυνες αλλοιώσεις του ύφους τους. Και επιπλέον, διότι πιστεύω ότι οι κυβερνήσεις και οι υπουργοί με "αναπτυξιακή" λογική ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ (πέραν του ότι δεν γνωρίζουν το πώς) να συντηρήσουν αυτό το ύφος και αυτή τη μνήμη. Όπως σε αναλογία δεν θέλουν να συντηρήσουν τα τοπία ιδιαίτερου κάλλους, είτε αυτά είναι παραλίες ή βουνά ή ποτάμια ή δάση.

Η αντίσταση σε αυτή την άγνοια και την κακομοιριά του πρόσκαιρου κέρδους είναι μία βαθύτατα ιδεολογική μάχη που πρέπει να διατρέχει όλα τα δημοκρατικά κόμματα και όλες τις δημοκρατικές δημοτικές παρατάξεις. Και φυσικά και την Νέα Δημοκρατία, η οποία πρέπει επιτέλους να εγείρει κάποια ερωτηματικά για την "ιερότητα" της κυρίας Μενδώνη.