Κι αυτό γιατί μέχρι και τις τελευταίες εκλογές του '19 αριστερά κόμματα ψήφιζα από το 1974, έστω και με μισή καρδιά αρκετές φορές και που όχι σπάνια αυτό οφείλονταν και στις πολιτικές που προωθούσε το πολιτικό προσωπικό τους, προσπαθώντας όμως παράλληλα τα βασικά της ζωής μου να εκφράζουν ιδέες και αξίες της, όχι πάντοτε φυσικά με επιτυχία.

Θέλω να ελπίζω ότι αυτή η μισαλλόδοξη στάση, που στ'αλήθεια με τρομάζει ως προς το τι κυοφορεί, στάση απέναντι όσων έχουν άλλη γνώμη για τα πολιτικά πράματα, άλλες προτάσεις και ιδέες να εκφράζει ένα μικρό μέρος των ψηφοφόρων της αριστεράς. Και γνώμη μου είναι πως τα κόμματα της αριστεράς είναι καιρός να ξεκινήσουν να καλλιεργούν συστηματικά και εις βάθος μια διαφορετική περιρρέουσα ατμόσφαιρα με συζητήσεις, με συμπεριφορές και με πράξεις που στο κέντρο της θα έχει το σεβασμό στις όποιες επιλογές των διάσημων αλλά και των άσημων που ζουν και κινούνται στο χώρο τους και στην χώρα, όπως και σε όσους τους ασκούν δημόσια κριτική. Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι είναι συμβατό με τις ιδέες της αριστεράς, τουλάχιστον αυτής που αντέχει και παίζει ακόμα μέσα μου.

Στο δια ταύτα, για την πολιτική μου παιδεία άλλο είναι το να διαφωνώ με όποιον εκφράζει κάτι ασύμβατο με τα δικά μου πιστεύω με συγκροτημένα επιχειρήματα και εντελώς διαφορετικό είναι το να πετροβολώ ή να βάζω σε μαύρη λίστα όποιον με κρίνει. Να συμπληρώσω επίσης πως όλοι έχουμε δικαίωμα να αλλάζουμε, ακόμα και ομάδα όπως έχουμε δικαίωμα και στη σιωπή.

Να και μια ιδέα που πιστεύω ότι μπορεί να συμβάλλει προς την κατεύθυνση της ελευθερίας του κάθε πολίτη να επιλέγει ότι τον εκφράζει δίχως να λοιδορείται και δίχως να το πληρώνει με κάποιες από τις ποικίλες ποινές που διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους όλοι οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί. Κάποια στιγμή λοιπόν εν ευθέτω χρόνο, να κάνει μία υπέρβαση ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ προτείνοντας  στον Διονύση Σαββόπουλο να πάρει μέρος σε μια συναυλία που θα διοργανώσει κι όπου θα είναι το τιμώμενο πρόσωπο, που κακά τα ψέματα ότι και να λέμε, βάσει του έργου του το αξίζει και με το παραπάνω.

* Τι δήλωσε ο Σαββόπουλος προχθές στον Σκάι 101,3 fm: "Ελπίζω σε μια αυτοδυναμία της ΝΔ - Όχι ότι δεν εκτιμώ τους άλλους αρχηγούς, είναι μορφωμένοι άνθρωποι, ευφυείς. Αλλά μέσα στην ευφυΐα τους και την αγάπη τους για την πατρίδα, διατηρείται αυτό που προσπαθώ να πω φοιτητική ξενοιασιά. Μου δίνουν την εντύπωση σαν δημόσια πρόσωπα όχι κατασταλαγμένα. Μπορεί να κάνω λάθος»

Ο ζωγράφος Χρήστος Μποκόρος, που δικός του είναι ο πίνακας που κοσμεί αυτό το άρθρο, έκανε σήμερα στο fb την εξής ανάρτηση: 

Τι χούι κι αυτό ξεδιάντροπο να φτύνεις ότι δεν χωράει στην άποψή σου! Μόνος εσύ απόλυτα σοφός, άντε κι οι όμοιοί σου, όλοι οι άλλοι τσόλια, μόνο για φτύσιμο. Δεν γίνεται έτσι ούτε χωριό ούτε πόλη. Με τέτοια νοοτροπία δεν προκόβει ο τόπος και μέρες σαν κι αυτές που κρίνεται το κοινό καλό και καλείται καθένας να συμβάλει το καλό του όραμα, βλέπω να περισσεύει λύσσα και χολή, αμετανόητοι, πορωμένοι με θέσεις, ιδέες και θεωρίες, λουστράρουνε εμφύλιο, μονόπαντα ανιστόρητοι, σαν  άμαθοι οι δόλιοι απ’ τη συμφορά, τυφλοί τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματα, λες και δεν άκουσαν αυτοί ούτε είδαν πως ρήμαξε τον τόπο ο σπαραγμός κι η αλληλοκαταφρόνια. Κάθε φορά που η αυταρχική μας άποψη θεριεύει, θεριό αδηφάγο, τέρας ανελέητο μας ξεπαστρεύει. Μονάχος του δεν σώζεται κανένας πατριώτες, όλοι μαζί είμαστε εδώ κι αν δεν αντέχουμε την άποψη του άλλου, κανένα κοινό καλό δεν πρόκειται ν’ αξιωθούμε, χαμένοι στον αλάθητο εαυτό μας θα βουλιάζουμε παρέα, τσαλαβουτώντας σ’ ότι αντιπαθούμε.