Η ΕΠΟΧΗ είναι μία εβδομαδιαία εφημερίδα της πάλαι ποτέ αριστεράς που κυκλοφορεί αδιάλειπτα εδώ και κάποιες δεκαετίες. Τον καιρό που διεθυντής της ήταν ο Άγγελος Ελεφάντης την είχα ψηλά στην εκτίμησή μου και ήταν τότε που μου άρεσαν και αρκετοί νέοι δημοσιογράφοι που αρθρογραφούσαν σ'αυτήν ανάμεσα στους οποίους θυμάμαι ακόμα τους Νίκο Ξυδάκη, Ηλία Κανέλλη και Δαμιανό Παπαδημητρόπουλο. Με τα δικά μου κριτήρια ήταν μια εφημερίδα της πληθυντικής αριστεράς που με βοηθούσε να με σκαλίζω, να με ποτίζω και να με κλαδεύω στα σύνορα των οάσεων και των ερήμων που ζούσα, έτσι που στο τέλος ένιωθα ότι κάθε εβδομάδα άνθιζα σιγανά και ταπεινά στα βάθη του ουρανού και στο πλάι φίλων και συνταξιδιωτών.Αυτή τη βδομάδα το σαββατοκύριακο φύλο της κυκλοφόρησε με το πρωτοσέλιδο που βλέπετε στη φωτό. Μου άρεσε πολύ και το ανάρτησα αυθόρμητα κατ'ευθείαν στη σελίδα μου στο fb ξεκινώντας με τη φράση "κάλλιο αργά παρά ποτέ".
Θεωρώ πως τέτοιες ξεκάθαρες χειρονομίες υπέρ του εμβολιασμού, δίχως τσιριτζάντζουλες και θολούρες μικροπολιτικής μιζέριας από όλους εκείνους που εμβολιάστηκαν και θεωρούν ότι είναι η κατ'εξοχήν επιλογή που θα δημιουργήσει το τείχος ανοσίας και στην χώρα μας και ότι καλό αυτό συνεπάγεται γενικότερα για όλους όσους ζουν και εργάζονται εδώ και τώρα, είναι ανάγκη να τις κάνουν δημόσια. Άπαντες και ξεκάθαρα και ξανά και ξανά και δίχως εκείνο το χειριστικό και πατερναλιστικό στυλάκι που απωθεί μια μεγάλη πλειονότητα.
Κριτική στην κυβέρνηση εννοείται πως θα συνεχίσουν να ασκούν και ακόμα καλύτερα θα'ναι αν καταθέτουν προτάσεις, αλλά το θέμα του εμβολιασμού είναι το πρωτεύον σ'αυτήν τη δύσκολη συγκυρία που διάγουμε και υπεράνω όλων των άλλων προβλημάτων.
Η μάχη αυτή αφορά όλους τους θεσμικούς παράγοντες και τους πολίτες που είναι υπέρ του εμβολιασμού έναντι του covid 19 και είναι μία μάχη για τα αυτονόητα που θα έχει ως στεφάνι, πέρα από την υγεία και τη δημιουργία μιας ζωντανής σχέσης της κοινωνίας με τον εαυτό της, με την επιστήμη και με την πολιτική δημοκρατία.
Και μακάρι μια ενεργή πλειονότητα να αντιλαμβάνεται πως η εκατέρωθεν πόλωση προπάντων στο θέμα αυτό, είτε ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις είτε ανάμεσα στους υπέρ και κατά του εμβολιασμού, είναι τοξική, ιδιαίτερα για τα πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας μας και ως εκ τούτου υπάρχει περίπτωση να κάνει καλό αν παρασυρόμαστε στις αδιέξοδες εχθροπραξίες;
Όλοι όσοι είναι υπέρ του εμβολιασμού να συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στη δημιουργία του τείχους ανοσίας το ταχύτερο δυνατόν είναι ένα άρθρο μου που το ανάρτησα πριν έξι μέρες.
